Refoweb-vragensteller: 'Ik durf niet uit te spreken dat ik uitzie naar Zijn komst'

'Hoe komt het dat er per gelovige verschil is tussen verlangen naar de wederkomst van Jezus? De één verlangt er continu naar en de andere misschien wat minder bewust. Ik durf gewoonweg niet uit te spreken dat ik uitzie naar Zijn komst, terwijl ik wel merk dat het er diep van binnen is. Kan ik er uit opmaken dat Jezus niet mijn Borg en Redder is, omdat ik het verlangen niet zo ervaar?', aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.

'Weet je dat zelfs de schepping verlangend uitziet naar de wederkomst van de Heere Jezus?', maakt ds. D. M. Elsman duidelijk in zijn antwoord. 'In Romeinen 8: 19 staat: “Met reikhalzend verlangen (immers) verwacht de schepping het openbaar worden van de kinderen van God.” Johannes op Patmos mag in de geest een nieuwe hemel en een nieuwe aarde zien (Openbaring 21:1). Hij ziet dan de heilige stad, het nieuwe Jeruzalem, neerdalen van God uit de hemel; gereedgemaakt als een bruid die voor haar man sierlijk gemaakt is. Wat die stad heerlijk maakt is de aanwezigheid van de Bruidegom Wiens hart klopt voor Zijn bruid. Het is Zijn bezielende liefde die alles in die stad glans en kleur geeft.

Wat een uitzicht! Ben je daarmee bezig? Met wat komen gaat, die stad, die toekomst, verlang je daar naar? Mag ik raden? Je kunt ernaar verlangen, vooral als je met de gebrokenheid van het leven geconfronteerd wordt; met ziekte, rouw, nood, oorlog en geweld; als je het moeilijk hebt en het leven zwaar is. Dan zijn er momenten dat je er hevig naar kunt verlangen. Tegelijk -als je eerlijk bent- het aardse leven hier en nu: wat zit je eraan vast! Je familie, je vrienden; en ook de plannen die je nog hebt voor de toekomst. Toch, als wij ons daar wérkelijk een voorstelling van konden maken -het Jeruzalem van boven- geen sluier meer van verdriet en rouw, ongetemperde vreugde in Hem – je zou niet anders willen dan dáár te zijn.

Je verlangt wel, maar durft het niet uit te spreken of te denken, bang dat je je vergist. Mag ik je vragen: wat brengt het je, je twijfel? Brengt het je verder? Doe je Hem daar eer mee aan? Bij geloven met het hart hoort toch belijden met de mond: Jezus is Heere! (Rom. 10:9). Je zekerheid ligt toch niet in je gevoel of jouw mate van verlangen? Je zekerheid ligt toch in Hem? Kén je Hem? Heb je Hem door Gods genade als je grootste Schat mogen vinden? Omdat Hij jou eerst in Zijn liefde gezocht heeft? Dan gaat je verlangen toch als vanzelf naar Hem uit?

Hij vraagt niet dat je bij hem komt met al je zekerheden, maar in al je noden, angst en pijn. Ga dan vandaag nog naar Hem toe, buig je knieën en vertel Hem van al je dorst: van je gebrek aan zekerheid, je gebrek aan vrijmoedigheid om uit te spreken dat je verlangt naar Zijn komst. Vraag of Hij in al je dorsten wil komen. Hij belooft: “Als iemand dorst heeft, laat Hij tot Mij komen en drinken. Wie in Mij gelooft, zoals de Schrift zegt: Stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien” (Joh. 7:37b en 38)', aldus de hervormde predikant uit Rijssen.

Deel dit artikel op: