Na het sterven van zijn zoon zag Bert iets belangrijks over het hoofd
Het overlijden van een kind is verschrikkelijk. Het overkwam Bert Troost. Er volgde een intensieve rouwperiode, waarin ook dingen mis gingen. Inmiddels kan hij als ervaringsdeskundige belangrijke lessen over rouwverwerking delen. Hij vertelt erover tegen Cvandaag: “Het opvallende is dat alle aandacht van familie, vrienden en gemeenteleden vaak naar de volwassenen ging. De kinderen stonden er vreemd genoeg min of meer buiten.”
Maar liefst 80 procent van de huwelijken strandt na het overlijden van een kind, vertelt Bert. Het zijn schrikbarende cijfers. Maar Bert begrijpt dat heel goed. “Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. In een huwelijk is de kans dus heel groot dat je het allebei op een andere manier verwerkt. Dat was bij ons ook zo. Dat komt simpelweg omdat je te maken hebt met verschillende karakters. Je moet vooral leren om elkaar daarin de ruimte te geven en toch dicht bij elkaar te blijven. Blijf communiceren en blijf met elkaar in gesprek. Dat zijn dingen waarbij het vaak misgaat. Want je hebt bij verlies echt extreem veel pijn, helemaal wanneer het om een kind gaat. Ik kan me echt voorstellen hoe mijn vrouw Maria zich gevoeld moet hebben. Ze voelde een zwaard door hart gaan. Je ervaart echt bijna lijfelijk dat er iets in je hart steekt. Ik ben mijn kind kwijt. Ik mis hem. Dat is een ongelooflijke diepe pijn.”
Praatmee