Vermissing Terug naar de dag die voor altijd in het geheugen van het gezin gegrift staat. Yoran bezoekt die avond een jongerencentrum van Youth for Christ. Hij komt echter niet op de afgesproken tijd thuis. En dat is niets voor hun zoon, vertelt Mirj
Iedere dag doet het overlijden van zijn vrouw pijn. “Soms dreig ik weg te zakken in verdriet,” zegt ds. W. Visscher. “Het moeilijkste zijn de zondagavonden. Dan kom ik na een intensieve dag thuis en is er geen klankbord meer. Dan is het stil.” In 201
Het leven lachte hem toe. In 2016 trouwt Jan-Willem met Femke, waarna ze in 2018 een mooie hoekwoning in Leeuwarden betrekken. "We waren gelukkig samen, hadden een kinderwens. Ik had de toekomst voor me ingekleurd." Die toekomst wordt in één klap uit
Waarom neemt God een moeder weg uit een jong gezin en laat Hij een vader alleen achter? Dit is één van de vragen die ds. A. T. Vergunst bezig hield na het overlijden van zijn vrouw. Op jonge leeftijd kreeg de moeder van vijf jonge kinderen een hersen
Buitink is ervaringsdeskundige als het gaat om leven met verlies van dierbare dingen en dromen, zo vertelt ze. “Ik heb in 1998 een auto-ongeluk gehad. Destijds was ik docent op de Christelijke Hogeschool Ede en dat werk was mijn lust en mijn leven, i
Vol vertrouwen en enthousiasme waren Bjorn en Inge Visser in 2018 bezig met de start van een nieuwe kerkelijke gemeente in Nijmegen toen ze plots een miskraam kregen. Nog geen half jaar later overleed een tweeling vlak na de geboorte. Bjorn leerde op
Een paar woorden zetten het leven van Bert Troost volledig op zijn kop. In het ziekenhuis hoort hij dat zijn zoontje Jarnoud een hersentumor heeft. Er kan niets meer aan gedaan worden. De grond zakt weg onder zijn voeten. Lang blijft Bert hopen op ee
“Met mijn vuisten omhoog heb ik het uitgeschreeuwd: 'ik ben boos op U!' Maar als dominee durfde ik dat niet hardop te zeggen.” Ds. A. T. Vergunst bleef met vijf jonge kinderen achter toen hij in 1996 zijn vrouw verloor aan de gevolgen van een hersent
“Mijn zoon zei later een keer: in jouw leven van nu zou papa niet meer passen.” Willy de Hoop schrok behoorlijk van deze opmerking. En toch heeft hij volgens haar gelijk. Hoe pak je het leven op als je man is overleden? Naar aanleiding van haar boek
Het zal je maar gebeuren; je pasgeboren baby wordt direct na de geboorte bij je weggehaald, omdat er iets heel erg mis is. Dat overkwam Harma de Kruijf bij de geboorte van haar zoon Sebastiaan, ruim 40 jaar geleden. Sebastiaan bleef in het ziekenhuis
Maar liefst 80 procent van de huwelijken strandt na het overlijden van een kind, vertelt Bert. Het zijn schrikbarende cijfers. Maar Bert begrijpt dat heel goed. “Iedereen rouwt op zijn of haar eigen manier. In een huwelijk is de kans dus heel groot d
Over zijn eigen verlies vertelt hij: "Het leven ging door, maar dat betekent niet dat de pijn weg is. Het verlies bleef een leegte, vooral bij verjaardagen en familiedagen, die ik diep voelde." Deze ervaring voedt zijn missie om de stilte rondom rouw
“Ik werd in het diepe gegooid en dreigde te verdrinken.” André van Grol kreeg op een dag dramatisch nieuws te horen. De slecht-nieuws-boodschap die bijna iedereen beangstigt: bij zijn vrouw Griëtte was kanker ontdekt. Ruim elf jaar geleden bleef de d
Tijdens een van de echo's tijdens Inekes vijfde zwangerschap bleef het stil. Het hartje van haar dochtertje Amanda klopte niet meer. De moeder schrijft in 'Als er niets meer klopt' over haar emoties na het verlies van haar dochtertje en het vasthoude
Onverwachts kwam de zoon van Lies Boven-Boonstra om het leven door een ongeluk tijdens een wielrentraining. "We hadden vlak daarvoor nog met elkaar geappt", vertelt de ontroerde moeder over het verlies. Ze schreef in het boek Stil over de periode van
Vroeg of laat krijgt iedereen in zijn of haar leven te maken met rouw. We kunnen onszelf er dus maar beter goed op voorbereiden. Want, zo stelt Bert Troost in gesprek met Cvandaag, juist in goede tijden is het verstandig om je voor te bereiden op sle
Als haar man na jarenlange ziekte overlijdt, lijkt het alsof alle grond onder het leven van Willy de Hoop wegzakt. Ze gaat door een enorm diep dal. Maar daar komt ze ook weer uit en ze vindt opnieuw het plezier in haar leven. Over dat diepe dal schre
Sanne: "Twee dagen voordat ik 24 weken zwanger was, voelde ik me niet lekker; een onbestemd gevoel. Het was op een zondag. Ik ben ’s middags even naar bed gegaan, maar daarna wilde ik graag naar de kerk. De dominee zou een vervolg geven aan de preek
Het verlangen naar een broertje of zusje voor Juda blijft aanwezig, dus een half jaar later is het alweer raak. De zwangerschap is iets minder beladen nu ze met Juda een positieve ervaring hebben gehad, maar het blijft toch spannend. Sanne: "Het was
In tijden van corona worden we vaker dan voorheen geconfronteerd met lijden en sterven. Juist daarom moeten we volgens Berthilde van der Zwaag over 'de dood' blijven praten. Als verpleegkundige maakte ze de laatste levensfase mee van meer dan tachtig
Sindsdien heb ik heel veel gelezen, gezien en gesproken over rouw en rouwverwerking. Mensen kunnen behoorlijk verschillen in hoe zij ermee omgaan. Maar er zijn meer raakvlakken: het niet kunnen bevatten van het onvoorstelbare; het (in eerste instanti
Dementie is een ontluisterende ziekte. Vaak is er veel aandacht voor de patiënt, maar weinig voor de omgeving. Ira Stam maakte het van dichtbij mee met haar moeder. Ze schreef het boek ‘Vreugde voor verdriet’, waarin ze vertelt hoe zij het ziekteproc
Spierziekte DickAls hun zoon Dick zeven jaar oud is, wordt er bij hem een spierziekte geconstateerd. Sophie weet nog precies hoe ze ontdekte dat er mogelijk iets aan de hand zou zijn. “Wij woonden boven een winkel en hij liep een beetje vreemd de tra
In ons leven leren we van alles. We vergaren kennis, leren door ervaring en nemen dingen van anderen over. Maar waar leren we hoe we om moeten gaan met een verlies? In het beste geval heb je een goed voorbeeld gekregen van je ouders of belangrijke me
Niemand kan het verdriet van iemand anders voelen als diegene te maken krijgt met afscheid nemen van een dierbare. Niemand ervaart rouw exact hetzelfde omdat ieder levensverhaal zijn eigen geschiedenis en werkelijkheid heeft. Niemand kent de diepte v
Simone licht verder toe: “Met Stans geboorte plantte God een zaadje in mij. Hiervan mogen we nu de vruchten bijna oogsten, de bloesem is zichtbaar.” De moeder van drie heeft een bewogen pad bewandeld om tot haar huidige punt te komen. Acht jaar geled
