Dementie is een ontluisterende ziekte. Vaak is er veel aandacht voor de patiënt, maar weinig voor de omgeving. Ira Stam maakte het van dichtbij mee met haar moeder. Ze schreef het boek ‘Vreugde voor verdriet’, waarin ze vertelt hoe zij het ziekteproces van haar moeder van dichtbij beleefde. Haar moeder woonde namelijk bij haar totdat ze verhuisde naar een woonzorgcentrum waar vervolgens corona uitbrak: “Zelfs het fysieke contact, het enige dat er nog was, verdween. Op dat moment is ze gestorven voor mij.”