Coronadagboek dinsdag 7 april: Het wordt iets té gezellig hier
De lente lijkt niet meer te stoppen. De groene puntjes die tevoorschijn kwamen aan de takken van de bomen zijn enthousiast opengebarsten tot een frisgroene weelde aan blaadjes. De eerste bij is gespot en onze huisvriend de koolmees is druk in de weer om een nestje te bouwen in het riante ‘tuinhotel’. Het kwik loopt op. En ikzelf ben door de eerste zonnestralen veranderd in een roodborstje. Oeps.
Dikke vesten worden verruild voor shirtjes met korte mouwen. En daar word ik geconfronteerd met de minder fijne bijwerkingen van het verplicht thuiszitten; m’n shirtjes zitten niet meer zo ruim als eerst… En de wangen van manlief worden ook steeds gezelliger.
Levensgenieters als we zijn, maken we het thuis blijkbaar net iets té leuk. Jazeker; we eten meer groente en fruit, drinken groentesapjes en we lopen of skaten iedere dag een rondje. Toch weegt dit blijkbaar niet op tegen de gezelligheid van de avonden, waar chocola, een lekker wijntje en andere lekkernijen bijdragen aan een goed gesprek of het kijken van een film.
Hmmm, het stemt me niet heel blij. Het lukt me om mezelf een aantal dagen voor te houden dat ik nu eenmaal ‘zware botten’ heb en mijn bouw iets gevulder is dan gemiddeld. En dat ik mezelf moet accepteren zoals ik ben. Dat ik geen 20 meer ben.
En ik neem nog een lekker stukje chocola.
Maar afgelopen nacht droom ik van een hete zomer, waar ik als rollade in mijn favoriete jurkje geperst over de promenade van de kust flaneer, likkend aan het allergrootste ijsje dat er is. Badend in het zweet word ik wakker. Ik voel mijn wangen klem liggen op m’n kussen en ben me akelig bewust van het ruime vel rondom mijn heupen (had ik dat altijd al?).
En ik ben er klaar mee.
Zware botten? Smoesjes. Kom op; zorg voor je lijf! Neem verantwoordelijkheid. Het moet nog langer mee dan vandaag. En ik stel me voor hoe het is als ik met een gezond en energiek lijf in mijn allermooiste jurkje aan het genieten ben van alles wat ik heb ontvangen door meer te bewegen en minder te snoepen. Energie, beter in mijn vel, mijn jurkje staat beter en mijn hoofd is leger. Dat alles bevalt me wel.
Tijd voor actie. Ik start met dagelijks een rondje extra rollerskaten. En misschien ga ik zelfs wel meedoen met de hardloophype die is ontstaan; het gelukshormoon endorfine lonkt. Hmm, niet té hard van stapel lopen Nel; hardlopers zijn doodlopers…
Rollerskaten it is. Ik stel mezelf het 1e doel om deze week tot zaterdag iedere dag een rondje extra te rijden en het ‘s avonds gezellig te maken met een kopje thee.
En heb ik van de zomer nog een kilootje te veel ten opzichte van het heersende schoonheidsideaal? Helemaal niet erg. Als het maar niet komt door mijn eigen smoesjes.
Nelleke de Wit (39) is getrouwd met Marco (38) en moeder van Thomas (9) en Eva (6). In het dagelijkse leven is ze ondernemer, auteur en trainer bij Powervrouwen en TotalBalance. Persoonlijke ontwikkeling en levenskunst hebben haar hart en in haar dagboek beschrijft ze hoe ze de crisis rondom het Coronavirus beleeft nu ze noodgedwongen thuiszit met haar man en kinderen
Dagelijks het dagboekfragment ontvangen? Tijdens werkdagen ontvang je het fragment in je mailbox. Meld je hier aan. Alle dagboekfragmenten lezen? Kijk dan eens hier!
Praatmee