Waar vaak de sleur toeslaat en de dagen soms onmerkbaar voorbijglijden, ben ik me nu dagelijks bewust van alle gebeurtenissen om mij heen, van de kostbaarheid van ons bestaan en ik aarzel stukken minder om een duik te wagen in kansen en mogelijkheden die ik voorbij zie komen. De urgentie die ik voel geeft lef en maakt gehakt van onzekerheden en twijfels.

Want ik kan me die onzekerheden niet permitteren. Wat als er geen morgen meer is? Heb ik dan datgene gedaan wat ik diep van binnen altijd al wilde? Waarvan ik voelde dat dat belangrijk was en ertoe deed? En wat ik vaak níet deed? Uit angst voor oordeel, voor mislukking, voor falen?

Met uitzondering van nu en dan een off-day, en wat hobbels in de vorm van het regelen van oplossingen voor events en live trainingsdagen die niet door kunnen gaan, merk ik dat ik gemotiveerder ben dan ooit om de doelgroep die ik op mijn hart heb en die ik via mijn bedrijf bedien, verder te helpen en te motiveren. Ik gá. Timmer en klus van alles in elkaar, spreek mensen en verzin nieuwe manieren om diegenen die ik wil helpen te bereiken.

Eigenlijk gek vind ik zelf. Want waarin is deze tijd eigenlijk anders dan anders? Is er niet altijd urgentie om die dingen te doen waartoe God ons roept in ons hart? Níemand weet wanneer hij of zij gaat. Een ongeluk zit in een klein hoekje, welvaartsziekten liggen op de loer en wanneer het je tijd is, gá je, jong of oud. Het maakt niet uit.

Maar blijkbaar hebben we soms een extra prikkel nodig om in beweging te komen, of te blijven. Zolang het een ver-van-je-bed-show blijft komen we nu eenmaal minder snel in actie en raken we minder snel intrinsiek gemotiveerd, waardoor de twijfels en angsten het zomaar (weer) over kunnen nemen.

Ik luister het lied “Leef met volle teugen” van Kinga Ban en Elbert Smelt en ben blij dat zij zich niet hebben laten belemmeren door angst, maar dit prachtige lied hebben gemaakt om anderen te inspireren. Wat een ‘zoutend zout’ en een ‘lichtende lichten’…

Vandaag ga ik vol frisse moed verder. Lekker schrijven, filmpjes maken en ontwikkelen en uitdelen van datgene wat God mij gegeven heeft. Tussendoor genieten van mijn gezin. En ik voel dat ik LEEF.

Nelleke de Wit (39) is getrouwd met Marco (38) en moeder van Thomas (9) en Eva (6). In het dagelijkse leven is ze ondernemer, auteur en trainer bij Powervrouwen en TotalBalance. Persoonlijke ontwikkeling en levenskunst hebben haar hart en in haar dagboek beschrijft ze hoe ze de crisis rondom het Coronavirus beleeft nu ze noodgedwongen thuiszit met haar man en kinderen

Dagelijks het dagboekfragment ontvangen? Tijdens werkdagen ontvang je het fragment in je mailbox. Meld je hier aan. Alle dagboekfragmenten lezen? Kijk dan eens hier!