Waarom worstelen zoveel reformatorische christenen met geloofszekerheid en bekering?
'Er zijn mensen die graag willen, zelfs het evangelie geloven dat het waar is, er alles voor over zouden hebben om gered te worden maar die met een theologisch probleem zitten, dat ze er niet kunnen uitkomen dat het voor hen is. Was die vierde groep er al in de vroege kerk? Was die er al tijdens de reformatie, of is dit ontstaan in de nadere reformatie?', aldus een vragensteller in de vragenrubriek van Refoweb.nl.
"In Europa brak na de Middeleeuwen de periode van de Renaissance (1450-1600) aan", legt Raymond Warnaar, directeur van NET Foundation uit. "De mens is niet langer slechts een onderdeel van de samenleving, maar de levenshouding is steeds meer gericht op het inzicht van de individuele mens en het menselijke kunnen. Gedeeltelijk valt dit samen met de Reformatie, waarin mensen als Calvijn, Luther en Beza de klassiek gereformeerde geloofsleer opstellen: de zekerheid van het heil ligt in de getuigenis van het Woord en in het werk van Gods Geest.
Daarna volgt de periode van de Nadere Reformatie en het Piëtisme waarin veel meer nadruk komt te liggen op het persoonlijke geloofsleven van de christen. Die periode valt enerzijds samen met de Verlichting, waarin het individualisme, de ratio, het intellect, het inzicht en de eigen keuze steeds centraler komt te staan. Anderzijds werd het ook beïnvloed door de periode van de Romantiek waarin het gevoelsleven in kunst en cultuur meer centraal komt te staan.
In beide gevallen kwam God (en Zijn opgeschreven woorden in de Bijbel) steeds meer op afstand van de mens. Het eenvoudig gehoorzamend en gelovend wandelen met Hem werd steeds minder vanzelfsprekend. De woorden uit de Bijbel kregen hierdoor steeds minder zeggingskracht, omdat het verstand en/of het gevoel het eenvoudig geloven en gehoorzamen in de weg staan. De individuele mens komt in het middelpunt te staan en wil God eerst begrijpen en/of ervaren.
In een continent als Afrika of Zuidelijk Amerika hebben de hierboven genoemde stromingen veel minder een rol gespeeld in de samenleving. Dat betekent niet dat het christendom daar zuiverder is. Andere culturele, economische en sociale factoren en invloeden hebben in die delen van de wereld weer een heel ander stempel gezet op het christendom (bijvoorbeeld resulterend in het zogenaamde welvaartsevangelie).
Het gaat er uiteindelijk om dat we als kleine mensen wereldwijd diep leren buigen voor de God van de Bijbel. Eenvoudig, gelovig en gehoorzamend. Van Hem is onze verwachting. Niet van onze inzichten. Hij stelt ons voor een keus: overgave of verzet. Ons verstand en gevoel moeten niet vooraan maar achteraan komen en zullen door het werk van Zijn Heilige Geest hersteld, gereinigd en ingezet worden."
Praatmee