De nieuwe bepalingen maken deel uit van de Uttarakhand Freedom of Religion (Amendment) Bill. De regering van minister-president Pushkar Singh Dhami benadrukte dat de wet bedoeld is om de "sociale harmonie" te bewaren. Dhami zei tegen Indiase media: "Uttarakhand is Devbhoomi (het land van de goden), waar heilige wijzen eeuwenlang hebben gemediteerd. In de laatste jaren hebben we demografische veranderingen gezien onder het mom van illegale bekeringen. Deze wet is een belangrijke stap om te zorgen dat het sociale weefsel van onze Himalaya-staat niet verandert.”

Zware straffen en ruime bevoegdheden
De wijzigingen maken de straffen veel zwaarder. Waar nu een maximale celstraf van tien jaar geldt, kan dit voortaan oplopen tot veertien of zelfs twintig jaar. In bepaalde gevallen kan zelfs levenslang worden opgelegd. Ook de boetes worden verhoogd.

Verder krijgt de districtsbestuurder de bevoegdheid om zonder gerechtelijk bevel arrestaties te verrichten en eigendommen in beslag te nemen die verband houden met vermeende bekeringspraktijken.

De wet kent bovendien een ruime definitie van ‘verleiding tot bekering'. Daaronder vallen onder meer giften, werkgelegenheid, gratis onderwijs aan een christelijke school of zelfs de belofte van een beter leven. Ook wie religieuze rituelen van een andere geloofsgemeenschap in een kwaad daglicht stelt, of één religie boven de andere verheerlijkt, riskeert vervolging.

Minderheden kwetsbaar
Uttarakhand, gelegen in de Himalaya, is een belangrijke hindoeïstische pelgrimsregio. Toch kent de deelstaat ook een lange christelijke aanwezigheid: al in 1624 werden er missionaire activiteiten geregistreerd en sinds 1814 groeiden kerken en scholen.

Christelijke organisaties waarschuwen dat de nieuwe wet de toch al kwetsbare positie van religieuze minderheden verder onder druk zet. Eerder kwamen er meldingen dat hindoenationalistische groeperingen, vaak met stilzwijgende steun van de overheid, moskeeën en kerken in Uttarakhand hebben aangevallen of vernietigd.