Lock groeide zelf op in evangelische gemeente De Kandelaar. “Ik voelde me superverantwoordelijk, alsof het een familiebedrijf was,” vertelt hij. “De Kandelaar was van God gegeven - zo ervaarden we dat - en ik moest dat vuur brandend houden.” Deze diepe loyaliteit aan de gemeenschap leidde ertoe dat jongeren binnen strakke kaders werden opgevoed. “Je ging niet naar andere kerken, zelfs niet op zondagochtend. Die aanwezigheid gold als maatstaf voor iemands geloofskwaliteit”, aldus Lock. “Wie afwezig was, werd al snel als ontrouw gezien. En ik, als jeugdleider, voelde me geroepen om dat allemaal te bewaken. Ik kreeg er bij wijze van spreken migraine van.”

Hij erkent dat hij in zijn ijver soms ook Bijbelteksten gebruikte om die verwachtingen kracht bij te zetten: “Natuurlijk greep ik naar Hebreeën: ‘Verzuim de onderlinge samenkomsten niet.’ Maar was dat echt pastorale zorg, of toch eerder een vorm van geestelijke druk?”, aldus de auteur van de roman ‘De erfenis van Adriaan’, waarin de effecten van ongezond leiderschap voor het voetlicht worden gebracht.

Beluister het volledige gesprek in onderstaande podcast van Cvandaag: