Kerk in Indonesiƫ gesloten: evangelist en zoon verdreven

In Indonesiƫ is begin deze maand het Immanuel Prayer House in het dorp Purbayani definitief gesloten door lokale autoriteiten. Het gebedshuis maakte deel uit van de Bethel Tabernakelkerk (GBT). Naast de sluiting werd ook evangelist Dani Natanael Gunawan, die het gebedshuis leidde, gedwongen het gebied te verlaten. Dat meldt de waakhond International Christian Concern.
Gebedsplek voor honderd christenen
Het Immanuel Prayer House werd in 2010 opgericht om zoān honderd christenen uit vijf omliggende districten te dienen. Het is gelegen in het dorp Purbayani in het district Caringin (West-Java). Voor hen was het een belangrijke plek van samenkomst, omdat de dichtstbijzijnde kerk op meer dan 90 kilometer afstand ligt. Pastor Yahya Mulya van de GBT in Pangalengan legt uit dat de geloofsgemeenschap sindsdien in dit gebouw samenkwam om te voorkomen dat gelovigen uren moesten reizen om te kunnen aanbidden.
Evangelist met zoon weggestuurd
Na de sluiting op 2 augustus kreeg evangelist Gunawan het bevel om Caringin te verlaten. Volgens Tantowi Anwari, vertegenwoordiger van de Taakgroep voor Vrijheid van Religie en Levensbeschouwing (KBB), moest de voorganger samen met zijn schoolgaande zoon vertrekken. Dit gebeurde nadat Gunawan een verklaring had ondertekend in aanwezigheid van lokale autoriteiten en de politie. Het gevolg: de christenen in Caringin en omliggende dorpen hebben geen vaste plek van samenkomst meer.
Bezorgdheid over godsdienstvrijheid
De sluiting roept zorgen op bij mensenrechtenorganisaties. Ucu Cintarsih, coƶrdinator van het Interfaith Network, stelt dat de beslissing van de autoriteiten de vrijheid van godsdienst ernstig aantast. Hij waarschuwt dat het beperken van christelijke samenkomsten om conflicten te vermijden, juist het tegenovergestelde effect heeft.
Toenemende druk op christenen
West-Java staat al langer bekend als een provincie waar religieuze minderheden onder druk staan. Eerder werden kerken geconfronteerd met administratieve belemmeringen of protesten vanuit de lokale gemeenschap. De situatie in Garut past in dat bredere patroon, waarbij de vrijheid om samen te komen en te aanbidden wie je wil steeds vaker ondergeschikt lijkt gemaakt te worden aan de wens om āharmonieā te bewaren.
Voor de christenen in Caringin betekent dit dat zij nu opnieuw grote afstanden moeten overbruggen om samen te komen voor gebed en eredienst.
Praatmee