Het recente overlijden van Kars Veling heeft bij mij veel herinneringen wakker geroepen. Ten tijde van de fusie van GPV en RPF liep ik aan het Binnenhof rond als politiek verslaggever van het Reformatorisch Dagblad. Veling trad toen aan als de nieuwe politiek leider - tot chagrijn van de Leen van Dijkes binnen de partij. Veling was een geleerd man, die wiskunde en filosofie had gestudeerd. En hij was heel vriendelijk, open en goed van vertrouwen, misschien niet te goed voor deze wereld maar wel voor de wereld van de politiek, zo werd al gauw duidelijk. De CU behaalde slechts vier zetels, en niet de verwachte zes of zeven (of tien, dixit Van Dijke). Het waren de verkiezingen na de moord op Fortuyn. Balkenende kwam met zijn waarden- en normenverhaal, en leek de rust en stabiliteit te belichamen waarnaar de kiezers in het geboortejaar 2002 van het populisme verlangden.