• “Als je het gesprek zoekt met elkaar, moet je daar eerlijk in zijn. Dan kan er een punt komen waarop je zegt: Jongens, waarom zijn we eigenlijk nog bij elkaar vandaan? Of: Dat zijn toch essentiële zaken waarover we dusdanig verschillen dat we wel veel samen kunnen doen, maar toch geen eenheid kunnen zijn.”
• “In de eerste eeuwen van de kerk was er veel variatie, maar men vond elkaar in: Dit is wat de Schrift zegt over Christus, waarachtig God en waarachtig mens, en wie dat niet gelooft, kan geen christen zijn. Dat is voor mij norm. Met rooms-katholieken hebben we die eerste eeuwen gemeenschappelijk. Op de boeken van de vorige paus over Christus kan ik alleen maar ‘amen’ zeggen, maar de inhoud ervan vormt ook een scheiding met mensen die zeggen: Ik heb wel iets met christelijk, maar niet zoals het daar staat.”
• “Er wordt veel te veel energie gestoken in kerkelijke eenheid, alsof we er dán zijn, als het allemaal bij elkaar komt. De vrijgemaakt- en Nederlands-gereformeerden komen nu bij elkaar, maar die hóren ook samen. Voor de rest kost het zoveel energie en heel veel tijd en het levert nauwelijks wat op. Ik wil wel meehelpen om samen met andere kerken Christus aan de hele bevolking te verkondigen, nu velen niet meer van Hem weten. Er is hoop in de Heere Jezus Christus, juist voor een geseculariseerd Nederland. Als je zegt dat er maar één Naam is waardoor mensen behouden worden, moet je ook gaan overleggen hoe je die dan wilt verkondigen.”

Lees het volledige gesprek van Herman met de zes andere vertegenwoordigers van protestantse stromingen in de glossy Dordt400.