"Regeltjes opleggen zie ik bij Jezus niet terug" - CIP Podcast

Onder een waterig zonnetje, in de tuin van het PKN-gebouw in Utrecht, spreken Rik en Jeffrey hun wekelijkse podcast weer in. Een hoofdthema: een NOS-documentaire waarbij de jongeman Rick (26) uit de Jehova's Getuigen in Geleen is gestapt, en daarmee letterlijk alles kwijtraakte. Contact met de familie is er nauwelijks nog.

- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via iTunes.
- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via Stitcher.

Luister naar dit fragment vanaf 1:24

Jeffrey geeft wat context aan het verhaal: hij leefde in een klein wereldje, moest verplicht evangeliseren en mocht niet buiten de lijntjes komen. "Eigenlijk kun je het de 'smalle weg' noemen. Maar toen hij in Eindhoven kwam wonen, waar hij meer de 'brede weg' op kwam, heeft hij besloten om te breken met de Jehova's Getuigen."

Keurslijf
'Naamgenoot' Rik laat zijn licht erop schijnen. "Ik vond het een hele mooie docu, omdat hij gewoon goudeerlijk vertelt hoe hij is opgegroeid. Van fanatieke Jehova tot iemand die er niets meer mee te maken wil hebben." Het raakte hem wel. "Ik denk dat christenen vaak ook in een keurslijf leven. Natuurlijk is er een groot verschil met Jehova's Getuigen, omdat ze heel anders geloven. Maar er zijn ook veel christenen die heel veel regeltjes opgelegd krijgen. Ik had enorm met Rick te doen."

Jeffrey valt hem bij. Hij vindt het ook pijnlijk dat Rick zoveel moeite had om het tegen zijn ouders te vertellen en dat er nu geen contact meer is. "Alleen nog appjes. Dat breekt toch je hart? Het mag nooit een goed contact in de weg staan, vind ik!"

Beperkingen
"Deze jongen merkte gewoon hoe het geloof hem beperkte. Toen kwam hij met een ander leven in aanraking, hij kreeg andere vrienden en hij zag hoe het geloof hem in de weg stond. De regeltjes, de krampachtigheid."

Hoewel Jeffrey niet teveel parallellen wil trekken met christelijk Nederland, denkt hij toch dat er soms overeenkomsten zijn. "Dit is niet representatief voor christelijk Nederland, maar er zijn denk ik wel christenen die zich hierin herkennen. Met name gelovigen die met veel regeltjes zijn opgegroeid."

Regeltjes
Rik somt wat regeltjes op: Je moet evangeliseren, je mag geen seks voor het huwelijk, de kerk is belangrijker dan een hobby, je mag niet bepaalde muziek of computerspelletjes spelen. "Christenen hebben die regels ook, en het is goed bedoeld. Bijvoorbeeld dat God liefde is, en je dus geen gewelddadige games mag spelen. Of je mag niet zoenen met een meisje, want dat komt teveel in de buurt van seks. Het kan gaan voelen als een gevangenis."

Het doet Jeffrey denken aan het verhaal van Johan Lock, die in een pinsktergemeente opgroeide die door de enorme sociale druk Bijbelstudie verkoos boven voetbal.

Disco
Rik: "Tegelijkertijd, als je vanuit de Bijbel kijkt, dan is het goed te beargumenteren dat je niet naar een café of naar de disco mag. Waar leg je dan de grens?" Jeffrey vindt dat die vraag niet gesteld hoeft te worden. "Je moet een fundament hebben, dat is je geloof. Als je van daaruit leeft, ga je heel anders naar de voetbalclub of naar werk. Ik kan overal naartoe, ik neem mijn geloof namelijk overal mee naartoe. Daarom kan je juist naar de voetbalclub of biljartvereniging."

Rik: "Maar, kun je wel naar de disco? Want het loopt daar vol met dronken mensen." Jeffrey vindt van wel. "Ik ben naar een gezellig havenfeest geweest. Ik drink drie biertjes en voor de rest drink ik alleen cola. Ik vind ook dat er teveel gezopen wordt, maar omdat mensen zich misdragen, mag ik geen gezellige avond hebben?"

Bijzaken
Jeffrey: "Het valt mij op dat mensen die zich niet met deze vraag bezig houden, vaak zelfverzekerd zijn in hun geloof. Mensen die heel onzeker zijn, houden zich bezig met dit soort bijzaken en projecteren dit op anderen." Rik: "Dus hoe meer regels, hoe meer geloofsonzekerheid?" Jeffrey: "Negen van de tien keer wel, ja."

Niet opleggen
Voor Rik staat het vast dat we als christenen hiervan moeten leren. "Je moet als ouders oppassen dat je teveel regels op gaat leggen. Als ze ouder zijn, moet je ze de vrijheid geven om zelf muziek te kiezen of om naar bepaalde feesten te gaan. Natuurlijk, het is goed om te sturen, maar je kunt het niet helemaal bepalen. Sturend is goed, opleggen niet."

"Uiteindelijk wil iedereen vrijheid. En die krijg je niet door het opleggen van nog meer regels. Ik zie dat bij Jezus niet. Iedereen die de docu over Rick ziet, krijgt een verdrietig gevoel."

Beschadigd
Het ergste vindt Rik, dat het contact met de ouders helemaal verbroken is. "De relatie is helemaal beschadigd. Hij is uit de kerk, uit de familie, los van alle vrienden. Voor Rick was dit het bewijs dat het allemaal niet deugde - want hij zag de God van liefde hier absoluut niet in terug. Ik denk dat als de liefde op zo'n manier wordt weggehaald, dat je maar beter je mond kunt houden!"

- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via iTunes.
- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via Stitcher.

Luister naar dit fragment vanaf 1:24

Deel dit artikel op: