David gelooft inmiddels in de alverzoening: het idee dat uiteindelijk alle mensen behouden worden en dat iedereen al een kind van God is. Daarin verschillen wij van inzicht. Ik geloof dat Gods liefde onvoorwaardelijk is, maar dat redding vraagt om een persoonlijk antwoord.

Paulus schrijft: “Door zijn genade bent u gered, dankzij uw geloof.” (Efeziërs 2:8)

Genade is Gods deel. Hij wil ons iets geven wat we niet verdienen: redding en eeuwig leven.

Geloof is ons deel. Redding treedt in werking op het moment dat we het in geloof ontvangen. Het enige wat geloof doet, is actief aannemen waar God al in heeft voorzien.

Genade en geloof horen altijd bij elkaar. Paulus zegt: “Wat God ons door zijn genade wil geven, wordt alleen ons eigendom als wij in Hem geloven.” (Romeinen 4:16, Het Boek)

Ik geloof dat ieder mens door God geschapen is, maar dat betekent niet dat iedereen vanzelf een kind van God is. Door bekering, geloof in Jezus en wedergeboorte worden we dat. Dat gebeurt niet automatisch. Dat is wat ik geloof.

Gods liefde is universeel. Zijn genade reikt uit naar iedereen, maar ieder mens moet zelf dat geschenk aannemen. We hebben een vrije keus. 

Het evangelie is dus niet dat iedereen al gered ís, maar dat iedereen kán worden gered door geloof in Jezus Christus. Dat blijft voor mij de kern van de goede boodschap.