Leiderschap begint bij kwetsbaarheid: "We staan er niet met wat we weten, maar met wie we zijn"

Gesponsord 20 oktober 2025 6 minuten Driestar Onderwijsadvies

Voor Alice Methorst en Thea de Mots is kwetsbaarheid geen theorie, maar werkelijkheid. Hun levenservaring - met vreugde, verlies en het zoeken naar je plek - heeft hen gevormd tot de vrouwen en trainers die ze nu zijn. "Alles wat we meemaken, nemen we mee in ons werk", zegt Thea. "Dat vraagt dat we zelf tevoorschijn komen met alles wat er is." In hun trainingen delen ze juist ook van deze ervaringen én welke betekenis ze hieraan geven.

Alice en Thea werken als duo bij Driestar Onderwijsadvies op het snijvlak van leiderschap en coaching. Daar nodigen ze mensen uit om zichzelf beter te leren kennen, om zichzelf en de ander met meer mildheid te benaderen. Hun geheim? Ze leven wat ze zeggen. "We trainen niet vanuit afstand, maar vanuit nabijheid."

Die nabijheid naar de ander begint bij nabijheid tot jezelf en dat vraagt moed. Hoe kwetsbaarheid eruitziet, is voor ieder van hen anders. Thea kent het zoeken naar verbondenheid als alleenstaande vrouw in een context waar veel draait om gezinnen. Ze spreekt over 'levend verlies', verdriet over iets dat er nooit was. Alice verloor twee kinderen tijdens de zwangerschap. Ook de vele verhuizingen als predikantsgezin lieten hun sporen na. "We geloven dat je pas anderen echt kunt ontmoeten, als je ook jezelf onder ogen durft te komen."

Geloofslessen in veelkleurigheid
Ook in hun geloofsleven speelt hun visie op communicatie en persoonlijkheid een belangrijke rol. Alice en Thea hebben geleerd met mildheid naar zichzelf en anderen te kijken, en die veelkleurigheid herkennen zij als iets wat diep verweven is met het evangelie. "God kent mij beter dan ik mijzelf ooit ken", zegt Alice. "Ik hoef mijn plek niet te verdienen, maar mag die innemen met alles wat ik ben, inclusief mijn schaduwkanten. Dat is bevrijdend."

Juist de veelkleurigheid in mensen zien - in jezelf én in anderen - herkennen zij als een diep Bijbels principe. "De Bijbel leert ons op meerdere plaatsen hoe Jezus de ander zag en met hen omging zonder oordeel. Tegelijkertijd wees Hij de zonde duidelijk aan met een oproep tot bekering in geloof", zegt Thea. "Denk aan hoe verschillend de discipelen waren. Of de vier evangeliën, elk geschreven vanuit een ander perspectief." Alice voegt toe: "PCM helpt me dat nog meer te waarderen. God heeft de ander en mij niet voor niets zo gemaakt. Het zelfinzicht dat PCM geeft, onderstreept dit voor mij."

Tegelijkertijd benadrukken ze dat deze veelkleurigheid niet betekent dat alles zomaar goed is. Thea: "Diversiteit is tegenwoordig bijna een spannend woord. Maar als je het plaatst binnen het kader van het evangelie, dan zie je juist hoe rijk en veelkleurig Gods Koninkrijk is. Daar mogen we ruimte geven aan verschillen, zonder elkaar te verliezen."
En dat raakt ook hun manier van trainen. Thea: "We willen niet alleen bevestigen wat iemand al weet of doet, maar ook het eerlijke gesprek voeren over dat wat schuurt. Ruimte geven betekent ook dat je spreekt over wat niet goed gaat, in veiligheid en met liefde."

Dat is een belangrijk uitgangspunt in hun trainingen: dat verbinding en eerlijkheid samengaan. Niet óf liefde óf waarheid, maar beide. Ze moedigen deelnemers aan om niet uit de weg te gaan waar het schuurt, maar te benoemen wat ze ervaren. "Dat vraagt om moed én om veiligheid. Alleen in echte verbinding ontstaat ruimte voor dat eerlijke gesprek, waarin verschil niet iets is om bang voor te zijn, maar juist een weg naar groei en begrip. We willen niet alleen bevestigen wat iemand al weet of doet, maar ook het eerlijke gesprek voeren over dat wat schuurt. Ruimte geven betekent ook dat je spreekt over wat niet goed gaat in verbinding."

Begrippen als persoonlijke ontwikkeling, leiderschap en communicatie zijn daarom voor hen geen doelen op zich. Ze willen mensen niet in hokjes stoppen, maar juist helpen tevoorschijn te komen. Vanuit veiligheid, kwetsbaarheid en inzicht. Daarbij gebruiken ze het Process Communication Model (PCM) als krachtig hulpmiddel. "Het is geen trucje. PCM nodigt uit tot zelfinzicht en compassie."

Wat is PCM? 
PCM is een communicatie- en persoonlijkheidsmodel dat inzicht geeft in zes verschillende persoonlijkheidstypen die ieder mens in zich draagt: de harmoniser, de doorzetter, de dromer, de rebel, de gestructureerd denker en de promotor. Elk mens heeft deze typen in een unieke volgorde, zijn of haar 'persoonlijkheidshuis'. PCM helpt mensen ontdekken hoe ze communiceren, wat hun belangrijkste motivatiebronnen zijn, hoe ze reageren op stress en hoe ze beter verbinding kunnen maken met zichzelf en de ander. 

In Nederland wordt PCM steeds bekender via leiderschaps-trainingen, onderwijs en coachingstrajecten, waaronder bij Driestar Onderwijsadvies. Daarin wordt soms ook een link gelegd naar opvoeding, zoals in de RD-podcast 'Bij ons thuis', maar het model heeft een bredere toepassing. Alice en Thea laten zien hoe het model juist ook helpt in persoonlijke groei, leiderschap en werkrelaties. "PCM is geen maakbaarheidsmiddel", zegt Alice. "Maar het biedt taal. Voor wie je bent, waar je blij van wordt, maar ook hoe je reageert als je overbelast raakt."

Zelfinzicht zonder oordeel
PCM helpt hen en hun deelnemers om gedrag te herkennen zonder oordeel. "We zeggen niet: jij bent een rebel of jij bent een dromer. Nee, we spreken over typen in mensen. Iedereen heeft ze allemaal, alleen in een andere volgorde. En die volgorde geeft inzicht in je kwaliteiten én je valkuilen", legt Alice uit.

Thea herkent dat ze lang gewend was dingen zelf te doen. "Mijn basisenergie komt vanuit het type harmoniser, net als die van Alice. We kijken door de bril van gevoel naar de wereld. Maar onder stress vervallen we in ‘please gedrag’, zelftwijfel. PCM gaf me woorden voor wat ik voelde, maar waar ik geen taal voor had."

Door PCM leer je ook zien waar het misgaat in communicatie. "Iemand met veel promotor-energie houdt van actie en leren door te doen. Iemand met veel gestructureerd denker-energie wil eerst alle feiten op een rijtje om een heldere analyse te kunnen maken. Dat kan botsen", zegt Alice. "Maar als je weet wat de voorkeurstaal van de ander is, kun je aansluiten."

Praktijkvoorbeelden: van stroeve communicatie naar verbondenheid
In trainingen op scholen en in leiderschapstrajecten zien Thea en Alice de impact van dat inzicht. "We hoorden van een docent die dacht dat een leerling met veel rebel-energie haar constant uitdaagde. Toen ze ontdekte dat deze leerling juist ruimte en creativiteit nodig had, veranderde haar contact compleet met als resultaat meer verbinding en werkvreugde."

In een andere school stond een leerling op de nominatie om naar een reboundklas gestuurd te worden. "Het team besloot samen: we gaan hem proberen te begrijpen. Toen hij echt ruimte kreeg, bloeide hij op. Driekwart jaar later, op werkweek in Duitsland, zagen ze hem terugvallen in oud gedrag. Omdat de Duitse docenten hetzelfde gedrag lieten zien als vroeger. Dat was een eyeopener: we dragen zelf bij aan het gedrag dat we zien."

Compassie en grenzen
PCM leert ook om goed voor jezelf te zorgen. Alice: "Als iemand met veel harmonie-energie zorg ik graag. Maar als ik mijn grenzen niet bewaak, loop ik leeg. Daarom blok ik bewust dagen in mijn agenda voor stilte, rust en opladen. Thea helpt me daarbij: ze houdt me eraan. We spiegelen elkaar."

De grens van PCM zit wat hen betreft bij stigmatisering. "Zodra het een oplossing wordt of mensen in hokjes duwt, werkt het niet meer", zegt Thea. "Het blijft een instrument, bedoeld om mensen te helpen zichzelf en elkaar beter te begrijpen."

Stilstaan, ontdekken, tevoorschijn komen
Wat willen ze de lezers van Cvandaag meegeven? "Stilstaan bij jezelf", zegt Alice. "Bij wie je bent, wat je ontvangen hebt, en wat je nodig hebt." Thea vult aan: "We gunnen iedereen een ontmoeting, waarin je echt gezien wordt. Daar kan PCM een hulpmiddel zijn en tegelijkertijd begint het vooral met mensen die naast je lopen."