Na een spoedoperatie in Nieuwegein volgde een lange weg van herstel. Voor Remmelt werd het duidelijk dat zijn leven een wending moest krijgen: “Ik dacht eerst: ik moet iets groots doen. Maar een stemmetje in mijn hoofd zei: Remmelt, het begint thuis. Ga beter zorgen voor je vrouw en kinderen.”

Later hoorde hij opnieuw dat stemmetje, met een verrassende opdracht: schrijven en spreken. “Nou, als ik ergens geen zin in had, was het dat wel. Ik had geen Nederlands gestudeerd, geen journalistiek. En toch zei ik: Heere, ik ben bereid. Toen kwamen de uitnodigingen vanzelf.” Inmiddels heeft hij elf boeken op zijn naam staan en sprak hij voor talloze zalen in Nederland.

De laatste jaren is zijn gezondheid broos. “Ik heb nog maar 20 procent hartfunctie en ben eigenlijk altijd moe.” Toch ziet hij dit niet alleen als verlies. “Ik heb nu tijd om te luisteren. Pastoraat, dat is wat ik het liefste doe. Luisteren naar mensen die gehoord en gezien willen zijn, juist in een tijd waarin niemand meer tijd heeft.”

Na alle omwegen en levenslessen vat Remmelt de kern van zijn leven eenvoudig samen: “Ik heb geleerd dat er maar één ding het allerbelangrijkste is: liefde. Liefde voor God, voor jezelf en voor anderen. Ook voor mensen die je lastig vindt om lief te hebben. Want liefde is niet alleen een opdracht, het is iets wat je uiteindelijk heel graag wilt. Omdat je Degene liefhebt die de liefde Zelf heeft uitgevonden.”

Bekijk het volledige verhaal van Remmelt en klik hier voor meer getuigenissen van Xpedition Glory: