Het predikantschap van Van der Aa - die in 1966 geboren werd - werd gedurende ruim dertig jaar overschaduwd door controverses rond grensoverschrijdend gedrag en het veroorzaken van verdeeldheid binnen kerkelijke gemeenten.

Verschillende betrokkenen stelden in het verleden tegenover Cvandaag dat de predikant gedurende zijn ambtelijke loopbaan meerdere, intieme relaties aanging met vrouwelijke gemeenteleden, wat geleid zou hebben tot stukgelopen huwelijken en langdurige spanningen binnen kerken.

Ook werden er twijfels gezaaid door onduidelijkheden rond een vermeend DNA-onderzoek en vaderschap. Vanaf zijn eerste gemeente in Herwijnen (1989-1997) kwamen problemen aan het licht. Daarna volgden incidenten in Numansdorp (2004-2009) en in functies binnen kerkelijke organen, telkens met vergelijkbare patronen van ongepaste relaties en onderlinge conflicten.

In 2009 werd Van der Aa tijdelijk geschorst en in 2010 ontheven van zijn preekbevoegdheid, maar dit besluit werd een jaar later alweer teruggedraaid. Sinds 2011 mocht hij opnieuw voorgaan, ondanks dat de PKN constateerde dat de predikant 'geen inzicht had in eigen handelen' en kerkelijke gemeenten diep verdeeld zou hebben. 

Pogingen van slachtoffers en actiegroepen om hem blijvend uit zijn ambt te laten zetten, bleken zonder resultaat. De situatie leidde tot blijvende verdeeldheid in verschillende gemeenten en grote frustratie bij slachtoffers, die zich door de PKN niet gehoord en gesteund voelden. De kritiek richtte zich vooral op de rol van de kerk, die volgens hen onvoldoende optrad en waarschuwingen negeerde. Ondanks herhaalde signalen bleef Van der Aa tot kort voor zijn overlijden actief op kansels in diverse gemeenten.