Waarom heeft God me niet gewaarschuwd?
Het beeld van mijn dochter Miriam, liggend op de trap, dringt zich aan me op. Ze was uitgeput en had me nodig en ik had niet door hoe ernstig het was. Waarom heb ik niets aangevoeld, ik wist toch dat Miriam zich altijd groot houdt, zelfs als het niet goed gaat? Ze vroeg bijna nooit om hulp. Weer stapelen de aanklachten zich op en het schuldgevoel trekt me de diepte in. Als ik bij Miriam was gebleven, had ze misschien nog geleefd. Hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren?
Er komt een nieuwe vraag in me op. Waarom heeft God me niet gewaarschuwd? Hij wist wat er gaande was, Hij had me toch kunnen laten weten dat Miriam me nodig had? Er zijn zoveel situaties geweest waarin Hij ons heeft gewezen op mensen in nood, mensen die een helpende hand of een luisterend oor nodig hadden. Zijn leiding en timing is vaak wonderlijk geweest. Maar nu het om Miriam ging, om leven en dood, heeft Hij me niets laten weten. Dat Hij überhaupt heeft toegelaten dat ze niet meer bij ons is vind ik onbegrijpelijk, het is te groot om daar nu over na te denken. Maar waarom heeft Hij me niet geroepen toen ze stervende was?
Wil je verder lezen?
Als lid krijg je onbeperkt toegang tot cvandaag.nl
Praatmee