De CGK is altijd een veelkleurige kerk geweest. In hoeverre ervaarde u 25 jaar geleden binnen de CGK meer eenheid dan nu? Wat is er op dit gebied veranderd?
“In de geschiedenis van de CGK zijn er meer dan eens momenten geweest, waarin het erom spande”, maakt Peels duidelijk. “Bijna vanaf het geboorteuur van deze kerken, de Afscheiding in 1834, waren er verschillende stromingen die van tijd tot tijd schuurden of botsten. Interne spanningen hebben de CGK steeds begeleid, tot op heden. Het fenomeen van gesloten kansels zegt veel. Meer dan 25 jaar geleden, bij de generale synode van 1998, liep de temperatuur naar ik me herinner al zeer hoog op, toen het ging over de vraag naar de vrouw in het ambt.
Een meerderheidsrapport wees deze mogelijkheid stevig af, een minderheidsrapport pleitte voor opening van de ambten. Behartenswaardig was overigens dat beide rapporten dezelfde gereformeerde hermeneutische basis hadden. Een moment dreigde de synode toen in meerderheid het minderheidsrapport als Schriftkritisch weg te zetten. Dit werd gelukkig te elfder ure voorkomen, terwijl de visie van het meerderheidsrapport werd aanvaard als het meeste ‘bijbels verantwoord’.