Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Tijdens mijn jeugdjaren zijn we verschillende keren verhuisd. Op school werd ik gepest. Ik was een gemakkelijk doelwit, doordat ik een gevoelige jongen was en niet van me af beet. Bovendien sprak ik geen dialect zoals de andere kinderen. Daardoor viel ik op en was ik anders. Dat pesten heeft me gevormd, of beter: vervormd. Ik werd een verlegen jongen en voelde me een buitenstaander, ik hoorde niet bij de groep. Ik trok me daardoor terug in mezelf. Het heeft nog jarenlang doorgewerkt, tot in mijn arbeidzame leven. Ik ging uit van de negatieve gedachte dat ik er niet bij hoorde, dat mensen mij niet leuk en niet de moeite waard vonden.