Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
We zijn weer terug in Nederland na twee nachten op de boot en twee nachten bij onze dochter in Londen. Wat er nu in mijn hoofd speelt zijn de toespraken die ik moet fabriceren: aanstaande donderdag de Mauthausen herdenking voor de synagoge van Enschede, zondagmiddag zoom-toespraak van een half uur voor Joodse gemeenschap in Melbourne Australië om 12:00 uur, 20:30 uur zoom-toespraak van een uur voor NIK, Joods Nederland.
En nu zit ik te tobben wel of niet naar Brandenburg te gaan waar ik gevraagd ben als spreker bij de ceremonie rondom een nieuwe Thora-rol. Dat zit dan ook gekoppeld aan een nieuw indrukwekkend gebouw voor een nieuwe synagoge. Dat nieuwe gebouw staat er nog niet en verkeert nog in het prille stadium van de architectentafel. Inmiddels heb ik wel begrepen dat er fikse discussies gaande zijn binnen de Joodse Gemeente over het buitenaangezicht van het nieuwe G’dshuis. Nou ja, denk ik bij mezelf, over de inhoud schijnt er geen discussie te zijn want de Thora hebben ze al aangeschaft en die zal met vreugde, grote belangstelling en mij als gastspreker in de oude synagoge worden binnen gedanst, waarbij ik uiteraard de corona-adviezen streng in acht zal nemen. Want zo zit ik in elkaar. Uiterlijk is natuurlijk ook van belang, maar uiteindelijk draait het om de inhoud.