Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Vandaag een aantal ‘gewone’ werkzaamheden verricht. Maar ja, wat is ‘gewoon’, vraagt u zich af. Ik kan u, als u zich dat afvraagt, geruststellen, want ik vraag me dat ook regelmatig af. Maar ik noem dan maar even ‘gewoon’ de verjaardagbrieven die ik verstuur aan hen die op-leeftijd-zijn of een speciale leeftijd bereiken, zoals die mevrouw die haar honderdste verjaardag heeft gevierd en die ik dus niet kon bezoeken vanwege…..juist!......vanwege corona.
‘Gewoon’ noem ik ook kwesties rondom antisemitisme/antizionisme, zoals het gezeur rondom de brief van de Raad van Kerken die ze verstuurd hebben aan de Nederlandse Minister van Buitenlandse Zaken, zogenaamd omdat ze Israël willen helpen. Hun argumentatie is dat ze Israël willen behoeden voor een misstap. Maar omdat ik kennelijk niet genoeg weet wat politiek is, dacht ik even: als de Raad van Kerken Israël wil behoeden voor een misstap, dan hadden ze de Ambassadeur van Israël in Nederland moeten benaderen. Klinkt toch logisch?