Vlad (10) heeft autisme: "Welke kansen heeft mijn kind?"

Kinderen met een beperking krijgen in Moldavië geen kans om zich te ontwikkelen. Sterker nog: ze worden weggestopt. Geïsoleerd. Ook de 10-jarige Vlad bleef lange tijd bij zijn alleenstaande moeder. Hij heeft een zware vorm van autisme. “Er was geen enkele school die hem les wilde geven. Thuis kon ik hem geen seconde uit het oog verliezen want Vlad zag geen gevaar en liep soms zomaar weg. De zorgen om mijn kind waren groot,” vertelt Victoria, Vlad’s moeder.
Vlad woont, samen met zijn moeder en vierjarige broertje Bogdan, in een oud huurhuis. Zijn vader, en later ook zijn tweede vader, liet het gezin in de steek. Victoria moet, naast de opvoeding van haar kinderen ook zorgen voor het inkomen. “We hebben weinig te besteden. Veel van mijn tijd gaat op aan de zorg voor mijn kinderen. Zeker Vlad vraagt veel aandacht.”
De tiener groeide tot zeven jaar thuis op. “Hij kon niet naar school en thuis had ik het pittig met hem. Hij praatte niet, was erg angstig, speelde niet met andere kinderen en wilde niet aangeraakt worden. Ook kon hij niet met regels en veranderingen omgaan. Ondertussen leefde ik met de grote vraag: ‘welke kansen heeft mijn kind in deze maatschappij?’.
Grote ontwikkeling
Sinds drie jaar bezoekt Vlad met veel plezier het dagopvangcentrum. In deze periode heeft hij een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Victoria: “Eerst sprak hij alleen woorden, nu maakt hij hele zinnen. Hij leert zelfs lezen en schrijven. Vlad speelt graag met andere kinderen, is slim en behulpzaam. Puzzelen en lego bouwen zijn grote hobby’s van hem.” Daarnaast, en dat is het belangrijkste, luistert hij altijd aandachtig naar de verhalen uit de Bijbel. Tijdens de lunch leren de kinderen om beurten te bidden. Vlad bidt dan eerbiedig mee.
Victoria’s wens
Vlad legt zijn kleren voor de volgende dag altijd zelf klaar. Hij is erg punctueel en staat precies op tijd langs de weg waar de bus hem ophaalt en naar het dagopvangcentrum brengt. “Hij is denk ik het enige kind dat niet van vakantie houdt,” glimlacht een dankbare moeder. “Ik ben zo blij met de grote veranderingen die ik bij hem zie. Onze relatie is enorm verbeterd, omdat Vlad zich steeds beter kan uitdrukken. Ik wens hem toe dat hij op termijn kan integreren in de maatschappij, zelfredzaam en gelukkig is”, besluit Victoria.
Praatmee