Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Tijdens mijn snelle-dagelijkse-therapeutische-wandeling geniet ik van al het groen. Ik ben er trost op dat Amersfoort, waar ik nu al bijna 45 jaar woon, de groenste stad van Nederland is. Een kleine bijkomstigheid in deze is dat ik kleurenblind ben en een van de kleuren waarin ik niet zo goed ben is: groen. Maar toch geniet ik van alle bomen, gazons en bloemetjes.
Toen ik vandaag van mijn auto naar huis liep en langs de verschillende tuintjes kwam, moest ik tot mijn ongenoegen constateren dat er gesjoemeld wordt met het gras. Twee voortuintjes waren voorzien van een zeer onnatuurlijk lijkend kunstgras tapijt. Waanzin. Ik ben dus absoluut geen natuurfanaat met geitenwollen sokken en onbespoten half rottende bananen, maar gras vervangen door kunstgras is voor mij net zo onzinnig als sneeuw vervangen door kunstsneeuw om er vervolgens in een kunstmatig koud gehouden ruimte een sneeuwpop van te maken die niet aan dooi onderhevig is.