AdriĆ«nne ziet dat steeds meer moslims Jezus leren kennen: āAls kerk moeten we om hen heen staanā
āWie er als moslim voor kiest om Jezus te volgen, heeft andere christenen nodig. In de overgang naar een nieuwe āfamilieā hebben christenen een opdrachtā, stelt AdriĆ«nne Strengholt, medewerker van de internationale, interkerkelijke zendingsorganisatie Interserve. Bij Interserve verscheen onlangs een nieuw cursusboek voor kerken die nieuwe christenen met een migratieachtergrond verwelkomen: āKom bij het Gezinā.
Het vertaalde cursusboek is geschreven door Tim Green en Roxy. De in Groot-Brittanniƫ opgegroeide Tim raakte meer dan 35 jaar geleden voor het eerst bevriend met een christen met een moslimachtergrond. Hij heeft veel geleerd van diepe vriendschappen met voormalige moslims uit bijna dertig landen, die allen Jezus volgen. Roxy groeide op in een Pakistaans moslimgezin in het noorden van Groot-Brittanniƫ en vond Christus als tiener. Bijna twintig jaar lang heeft ze veel gedaan om andere gelovigen met een moslimachtergrond te helpen en kerken te adviseren over de manier waarop ze hen ondersteunen.
In deze tijd zijn er steeds meer moslims die kiezen om volgeling van Jezus Christus te worden. Volgens Tim Green, Roxy en AdriĆ«nne Strengholt moeten we als Nederlandse christenen begrijpen wat zij nodig hebben om hen vervolgens te helpen groeien in geloof in Christus. Het boek āKom bij het Gezinā is geschreven voor christenen die het belangrijk vinden dat nieuwe gelovigen met een moslimachtergrond hun plek vinden in het huisgezin van God.
In het boek wordt veel nadruk gelegd op āde kerk als gezinā. Waarom is dat thema van grote betekenis voor mensen met een moslimachtergrond?
AdriĆ«nne: āHet is geen toeval dat in de Bijbel veelvuldig over gemeenschap en gezin wordt gesproken. De Bijbel is immers in het Midden-Oosten tot stand gekomen. In deze regio wordt het gezin intenser beleefd en is het meer verweven met het dagelijks leven dan hier in het Westen. In onze individualistische samenleving zijn we dat een beetje kwijtgeraakt. We vinden het soms lastig om te begrijpen dat gezin en familie voor veel mensen met een migratieachtergrond een belangrijke functie hebben.
Veel christenen die eerst moslim waren laten met hun bekering tot Jezus ook een cultuur achter zich. Als mensen breken met de islam wordt dat dikwijls ook opgevat als breken met de familie. In extreme gevallen worden deze nieuwe christenen uit hun familie gezet of met de dood bedreigd. Als familiebanden zijn doorgesneden, is de behoefte extra groot om bij een nieuw gezin of familie te gaan horen.ā
Heeft de kerk ook een bepaalde verantwoordelijkheid wanneer een ex-moslim zich aansluit bij een christelijke geloofsgemeenschap?
āDe cursus āKom bij het Gezinā laat duidelijk zien dat de kerk een waardevolle functie heeft in het geloofsleven van een nieuwe gelovigeā, antwoordt AdriĆ«nne. āAls je als moslim christen wordt, heb je in de overgang naar een andere manier van leven en geloven andere christenen nodig. Denk aan een soort mentor aan wie diegene zich kan optrekken. Daarin is begrip voor de islamitische cultuur cruciaal. Als je als Nederlandse christen met een nieuwe gelovige optrekt, is het van groot belang om te beseffen hoe ingrijpend het breken met de islamitische cultuur is.ā
Je hebt het over een mentor. Bedoel je daarmee dat een kerk iemand aan moet stellen die zich als mentor over nieuwe gelovigen met een moslimachtergrond ontfermt?
āIemand kan zich geroepen voelen om die rol tot zich te nemen, maar er komt meer bij kijken dan af en toe op zondagmiddag een bak koffie drinken. Als je dit door drukte niet waar kunt maken, is de kans op teleurstelling groot. Vanwege de kwetsbare situatie zou het goed zijn als een christen niet alleen als individu met een nieuwe gelovige met een moslimachtergrond optrekt, maar daarin een groepje christenen meeneemt zodat je het samen doet. Dat kan bijvoorbeeld door diegene op te nemen in een (huis)kring. Met de cursus krijg je handvatten om als kerk om iemand heen te staan. Daardoor kun je met elkaar bouwen aan duurzame relaties.ā
Hoe kunnen Nederlandse kerken verrijkt worden door gelovigen met een moslimachtergrond?
āSoms zie je binnen kerken op dit gebied een soort hulpverleningsrelatie ontstaan, waardoor de verhoudingen scheef komen te liggen. Wanneer er sprake is van een gelijkwaardige relatie, kunnen nieuwe gelovigen met een islamitische achtergrond en andere christenen voor elkaar van grote betekenis zijn. Als het gaat om gastvrijheid en zorg voor elkaar, kunnen we als westerse christenen veel leren van deze nieuwe gezinsleden.
Ook als het gaat om geloof kunnen deze mensen ons veel aanreiken. Moslims geloven net als christenen in een soevereine God die er altijd is. In het Westen hebben we soms de neiging om God er pas bij te betrekken als we er als mensen zelf niet meer uitkomen. In de islamitische wereld is God veel meer verweven met het dagelijks leven en leeft de overtuiging sterk dat we in alle omstandigheden van Hem afhankelijk zijn. Van die houding kunnen Nederlandse christenen volgens mij het nodige opsteken.ā
Je hebt heel wat zaken aangestipt. Waar zou een kerk of christen, met het oog op nieuwe gelovigen, nog meer rekening mee moeten houden?
āBinnen de islam ligt over het algemeen veel nadruk op het volgen van regels, wat vaak gepaard gaat met oordelen over elkaars gedrag. Om die reden zijn (ex-)moslims op hun hoede, omdat ze niet de indruk willen wekken dat ze zich verkeerd gedragen. Ik denk dat we als christenen op dit gebied echt verschil kunnen maken door de liefde van Christus in praktijk te brengen. Dat hoeft niet zozeer met woorden. Juist door een vergevingsgezinde en zachtmoedige houding wordt Gods genade zichtbaar en worden ex-moslims bemoedigd in het volgen van Jezus.ā
āHet zal in de toekomst steeds vaker voorkomen dat mensen uit andere culturen en nieuwe gelovigen met een moslimachtergrond naar onze kerken komen. Het cursusboek āKom bij het Gezinā helpt om hen op een liefdevolle en betrokken manier te verwelkomen als broers en zussen in God gezin, zodat ze zich hopelijk helemaal thuis gaan voelen in deze voor hen nieuwe cultuurā, maakt AdriĆ«nne duidelijk.
Praatmee