Charismatisch fanatisme: evangelische christenen op glad ijs
Evangelisch fanatisme is niets nieuws. Ook bijvoorbeeld ten tijde van de Reformatie en tijdens de grote opwekkingen uit de achttiende eeuw stonden er mannen op die zich lieten meesleuren door hun gevoel en hun ervaringen en daardoor de meest bizarre dingen hebben verkondigd. Vreemd vuur op het altaar is er door de eeuwen heen geweest. In christelijke Nederland zien we op dit moment een toename van predikers en organisaties die niet Bijbels charismatisch maar on-Bijbels charismanisch zijn geworden, zelfs in sommige PKN-kerken. Toch zijn de gaven van de Geest ook voor deze tijd. Het verschil tussen deze twee willen we in dit artikel proberen helder te krijgen.
Gericht op gevoel
Mensen die uit een koud intellectueel klimaat wat het geloof betreft komen lopen het gevaar om door te slaan in een overdreven nadruk op gevoel en ervaringen. Dat is een eerste kenmerk van fanatisme, dat men vooral gericht is op de subjectieve beleving en niet op objectieve waarheid en onderwijs. Wat de Heilige Geest in ons doet of wat de Heilige Geest aan ons openbaart wordt als belangrijker beschouwd dan wat er in de Bijbel staat. Het werk van de Heilige Geest wordt losgekoppeld van het geschreven Woord van God en wordt vooral verbonden aan de persoonlijke beleving. Het sluit hiermee perfect aan bij de huidige tijdgeest.
Praatmee