Familie Wilbrink mag na 3 jaar eindelijk weg: "We vroegen: 'God, maak duidelijk waar we moeten zijn'"
Nog een paar maanden en de toekomst, die drie jaar lang āon holdā heeft gestaan, gaat beginnen voor de familie Wilbrink. āWe hebben echt geleerd wat het betekent om geduldig te zijn. Drie jaar hebben we in de wachtkamer gezeten, maar dat is niet zomaar geweest. Hij heeft ons gekneedā, zegt Cora Wilbrink.
Cora, haar man Peter en hun (toen nog drie) kinderen zouden drie jaar geleden voor onbepaalde tijd naar het buitenland vertrekken. We waren helemaal klaar voor vertrek, maar Covid trok een diepe streep door onze plannen. āIn december 2019 hoorden we voor het eerst over Covid. Drie maanden later zat de wereld op slot, alles was gecanceld. Noodgedwongen bleven we in Nederland.ā Cora sprak met Lenie, veldleider van OM Cambodja, (Ć©Ć©n van de twee landen waarnaar ze een oriĆ«ntatiereis hadden gepland). āZij zei toen tegen me: āIk heb het idee dat Covid drie jaar duurtā. Zoān periode is eigenlijk niet te overzien of te overbruggen. Je kunt je leven niet zo lang op āpauzeā zetten.ā Die eerste paar maanden na de noodgedwongen pauze waren druk. āCovid vroeg veel van mij als verpleegkundige. Ik heb een heftige tijd meegemaakt in de verpleging van zieke, stervende gehandicapten.ā Kort na dat heftige Covid-jaar kwam de stroom vluchtelingen uit OekraĆÆne. Peter en Cora hebben als coƶrdinator van het vluchtelingenwerk vanuit de gemeente Den Haag, veel voor hen kunnen betekenen.
Het verlangen bleef
Het gezin ging verder met het leven in Nederland. Een vierde kindje, een derde dochter, werd geboren. Cora verruilde de wijkverpleging voor het speciaal onderwijs. Peter werkt in de bouw. Toch bleef het verlangen om te gaan onverminderd aanwezig. āWe vroegen: āGod, geef ons dan bevestiging, maak duidelijk waar we moeten zijnā. En die bevestiging kwam. In Bijbelteksten, in boeken die al jaren op de plank stonden, maar die we ineens moesten lezen. De roeping van Anne van der Bijl bijvoorbeeld.ā Ze gingen op visiereis naar Cambodja en na die visiereis sprak God in Jesaja 49. Ze luisterden de preek terug die gegeven werd tijdens de opdraagdienst van hun zoontje, vier jaar geleden. Er werd gepreekt over Jesaja 49. āOver tot je bestemming komen. We waren zoekende naar waar God ons wilde hebben, we twijfelden of we wel moesten gaan. De start van Covid tot aan dat moment voelde voor ons als de pijl in Zijn pijlkoker. We keken elkaar aan en dachten allebei: ādat was een profetie over ons, kort daarna werden wij āterug gestopt in Zijn pijlenkokerā. Zo bijzonder!ā
Ook hoorden ze in Jesaja de belofte van God, het herstel dat Hij in Cambodja wil geven. āIn vers 8 en 9 zegt Hij: āIk neem je in dienst voor Mijn verbond met het volk, om het land weer op te richten, om het verlaten erfgoed in eigendom terug te geven, om tegen gevangenen te zeggen: āGa in vrijheid!ā en tegen wie in het duister verblijft: āKom tevoorschijn!ā.ā Dat is wat Peter en Cora zo raakt in Cambodja. āOp vijf minuten afstand van het kantoor zijn de sloppenwijken van Phnom Penh. De kinderen die daar worden geboren, zijn haast voorbestemd voor de sloppenwijken. Omdat ze niet anders weten, omdat ze de kans en de keuze nooit hebben gehad. Wij willen in dienst van God verandering brengen in de levens van armen, wezen, weduwen en gehandicapten. We verlangen er zo naar om daar mensen tot geloof te zien komen. We weten zeker dat het de plek is waar wij moeten zijn.
Bevestiging
De profetie in die preek, vier jaar geleden, werd opnieuw bevestigd. āOngeveer een jaar geleden, in een periode van bidden en vasten kwam er een onbekende jongen naar me toe. Hij had een droom gehad, waarin ik stond met pijl en boog. Ik had de boog gespannen, naar achteren getrokken. Klaar om te schieten, maar dat gebeurde niet. Dat was in de tijd dat we nog niet konden gaan, maar wel wilden. Peter en ik hoorden daarin dat er nog een stukje vorming nodig was, dat we nog wat meer gekneed moesten worden. Maar ook dat we ergens voor werden klaargestoomd.ā Inmiddels zijn ze zo goed als klaar voor vertrek. Komende zomer gaan ze naar Zuid-Afrika voor een REACH-training van vijf maanden. Aansluitend vertrekken ze voor onbepaalde tijd naar Cambodja. āDe tickets zijn op een muisklik na geboekt, de kinderen zijn ingeschreven bij de basisscholen, de paspoorten zijn aangevraagd, de inentingen zijn geregeld. āAlles staat in de startblokken, eindelijk mogen we gaan!
Ben jij na het lezen van dit verhaal geraakt? Operatie Mobilisatie ontmoet je graag in het Missiehuis in Nijkerk om te kijken wat ze voor jou kunnen betekenen. Kom hier in contact met deze organisatie.
Praatmee