Spakenburg verslaat FC Utrecht. Sensatie alom!

En, wat een vreugd: Spakenburg ligt niet zo ver buiten de Randstad, maar heeft wel dezelfde exotische Biblebelt-vibes als Urk of Staphorst!

Dus een dappere redacteur springt op de fiets van Hilversum naar het blauw-rode dorp.

Naast de rivaliteit tussen de blauwen en de roden, is er namelijk de 'zondagsrust'. Het is alsof de dappere redacteur een archeologische vondst aantreft in een afgelegen akker.

Dus de redacteur klimt in de pen en schrijft een prima artikel over Spakenburg, rivaliteit en religie.

Maar... dan lees ik een zin waar mijn haren recht van overeind gaan staan: "Religie speelt namelijk nog een grote rol in het dorp en daarom is op zondag voetballen uit den boze."

Ik zou kunnen ingaan op de vraag waarom er wordt gekozen voor de oncreatieve stereotypeformulering "uit den boze".

Maar dat doe ik niet, want de redacteur heeft twee keuzes gemaakt die een veel grotere bias laten zien, en die grenzen aan het onbetamelijke:

Ten eerste het woord 'religie'. De redacteur hoeft blijkbaar niet te specificeren om welke religie (i.c. protestants, specifiek gereformeerd, christendom) het gaat, want dat zou voor zijn publiek vast te moeilijk zijn.

Onbewust past de redacteur daarmee een frame toe dat 'religieus' tegenover 'seculier' staat.

"Dáár zijn ze religieus, wij zijn dat niet."

Dat is niet alleen maar volstrekte nonsens, het is ook polariserend.

Gespeend van enige religiewetenschappelijke kennis beseft de redacteur niet dat iedereen religieus is, dat voetbal - en ook atheïsme - veel striktere religieuze trekjes heeft dat menig christelijke gemeenschap, om maar een voorbeeld te noemen.

Dan is er nog een tweede woordje, dat de bias van de auteur nog sterker aantoont. Het woordje 'nog'.

De conclusie van de auteur is getrokken: de gereformeerde zondagsrust is achterhaald. Een relict. Het zal uiteindelijk verdwijnen, maar Spakenburg loopt nog wat achter...

Het 'nog' gaat daarbij niet alleen over de toekomst van de kerk, maar ook van de zondagsrust als fenomeen. Dat er ook goede seculiere argumenten voor zondagsrust zijn, wordt vergeten. Het frame is: zondagsrust is eigendom van de afbrokkelende gereformeerde zuil.

Dat er kerken zijn die groeien, in Spakenburg maar ook ver daarbuiten, wordt niet beseft.

Dat partijen zonder christelijke wortels het belang van zondagsrust inzien, wordt niet beseft.

Dat de redacteur zijn seculiere hand onbewust op tafel legt, wordt niet beseft.

Kortom: het woordje 'nog' is beledigend voor christenen en getuigt van onprofessionaliteit en een beperkte toekomstvisie. Het doet ook geen recht aan de complexiteit van de cultuur van de biblebelt, en is bewijsstuk #1618 voor de noodzaak tot bezinning op theologie bij de NOS.

Let wel: ik ga niet uit van kwade bedoelingen. Dit ene zinnetje laat echter wel zien dat er niet alleen maar een gebrek aan theologische en religiewetenschappelijke expertise is bij de NOS, maar ook een seculiere bias, die op een nare manier doorsijpelt in dit soort artikelen.

Tot zover mijn frustratieberichtje. Ik ga verder met de preek voor zondag, want in mijn leven speelt religie nog steeds een allesbepalende rol.

Mark de Jager is PKN-predikant in de Brug-Es Kerk te Dwingeloo. Daarnaast geeft hij leiding aan het project 'Missie Westerveld', dat vormen van duurzaam kerk-zijn in Zuid-West Drenthe onderzoekt en ontwikkelt. Bovenstaand bericht verscheen op zijn LinkedIn-pagina en is met zijn toestemming gepubliceerd door Cvandaag.