Pesters dreven Kees tot wanhoop: “Ik dacht: Als ik een wapen heb, schiet ik ze overhoop”
Het liefst verdringt Kees alle herinneringen aan zijn schooltijd die hij als een nachtmerrie beschrijft. Doordat Kees moeilijk leert en niet voor zichzelf opkomt, is hij het mikpunt van pesterijen. Zelfs als hij later als timmerman werkt, is het pesten niet voorbij. Gelukkig schiet een collega Kees te hulp en maakt hij een nieuwe start. Kees ontmoet nieuwe vrienden maar ook christenen die hem op een liefdevolle en genadige God wijzen.
Kees deelt zijn indrukwekkende levensverhaal via de kanalen van Xpedition Glory. “Ik werd eigenlijk altijd gepest. Het begon al vanaf de lagere school. Ik leerde moeilijk en durfde nooit wat terug te doen. De haat in mij werd alsmaar groter en groter”, vertelt Kees die vervolgens als twaalfjarige jongen naar een psychiater gestuurd werd. “Als kind wil je gewoon lol hebben, maar dat had ik niet.”
Na die tijd koos Kees ervoor om de opleiding tot timmerman te volgen. Na het afronden van zijn opleiding, kwam hij op de bouwplaats terecht. De pesterijen bleven ook daar onverminderd doorgaan. “Ik dacht: als ik nu een wapen heb, schiet ik de eerste de beste die mij nu nog pest overhoop. Uiteraard zijn dat geen mooie gedachten. Thuis keek ik naar oorlogsfilms, waar ik altijd heel rustig van werd.”
Kees is christelijk opgevoed en ging ook jaren naar de kerk. Tijdens zijn tienertijd volgde hij catechisatie. Aanhaken lukte hem nauwelijks. “Ik moest Bijbelverzen leren en die de volgende keer uit het hoofd weten op te zeggen. Bij mij kwam dat er niet uit. De dominee zei: ‘Kees, het is beter dat jij naar speciale diensten gaat, voor mensen met een handicap of wat dan ook. Toen heb ik God vaarwel gezegd.”
Maar echt afscheid nemen van God lukte Kees niet. “Ik heb altijd wel christelijke vrienden gehad, ook nadien. Toen ik in de bouw werkte, kwam er een collega op mijn pad die twee jaar ouder was dan ik. Echt een tegenpool: ik was het verlegen jongetje en hij de rouwdouwer. In drie maanden tijd heeft hij mijn leven zo veranderd dat zelfs mijn moeder mij niet meer herkende. We zijn vrienden geworden.”
Deze collega bleek niet alleen de ommekeer te zijn in het alledaagse werk van Kees, maar ook in zijn geestelijk leven. “Ik was 30 en van binnenuit begon er iets te kriebelen. Iedere keer kwam Psalm 23 weer terug naar boven: ‘De Heer is mijn Herder.’ Ik heb mijn relatie met God weer mogen hervinden. Met mijn christelijke vriendengroep gingen we een weekendje weg en bezochten we een evangelische gemeente. Daar hoorde ik een heel andere kijk op Jezus, anders dan ik tot dan toe gehoord had. Er ging iets in mij open en er kwam een verlangen op gang. Hier moest ik meer van weten.”
Dat verlangen resulteerde in het volgen van een Bijbelschool. “Dat heeft mijn leven veranderd", vertelt Kees. "Voor een missietrip gingen we naar Zuid-Afrika. Er werd voor mij gebeden en alle angst die ik tot dan toe kende, viel in een keer weg. Ik heb gewoon voor 200 mensen staan spreken. Dat had ik in mijn stoutste dromen nooit kunnen dromen.”
Benieuwd naar het volledige verhaal van Kees? Bekijk dan de video van Xpedition Glory hieronder terug.
Praatmee