De predikant, verbonden aan de Gereformeerde Gemeente in Carterton (Nieuw-Zeeland), antwoordt: 'Hoe moet ik, Farizeeër, een verloren zoon worden? Het antwoord wist je denk ik al: je wordt niet een verloren zoon, je bent het al. Maar we zien niet tenzij het licht van Gods Woord doorbreekt. De oudste zoon dacht dat de jongste broer verloren was, terwijl hij zelf ook verloren was. 

Ga eens mediteren over de vraag: heb ik echt de mensen lief die mij niet mogen, of erger, die mij het leven zuur maken? Kijkend in deze spiegel van de wet worden we al snel bewust dat er wel heel veel loos is met ons. De duidelijkste spiegel van de wet is nog altijd de Persoon en het leven van de Heere Jezus. Telkens als je Hem tegenkomt in het lezen van de Schrift, vergelijk jezelf biddend met Hem. Kom je er dan echt niet van onder de indruk hoe ver weg wij zijn van de ware liefde tot God en onze naaste? 

Ellendekennis is nodig, maar die komt niet zomaar. Die komt alleen door het confronterende van het Woord van God waarin onze zondigheid en schuld tot het licht gebracht worden. Laat het duidelijk zijn dat zondekennis geen vrede brengt. Maar ervaar je nu echt niet dat als je in de spiegel van de wet kijkt, in het leven van de vader, van de Heere Jezus, van God... dat je van jezelf moet walgen en dat je overtuigd ben dat er van jou niets deugt?

Je hoorde in de preek dat de verloren zoon niet terugkeerde omdat hij enige verwachting op genade had. Maar hij ontdekte dat zijn vader hem die plaats uit genade terug schonk. Wat is dat groots! Laat die openbaring je aanmoedigen tot Hem te gaan, zelfs al heb je niet genoeg zondekennis in je eigen oog', aldus Vergunst.