Een voorbeeld: Als ik naar ons eigen leven kijk, beschouw ik mezelf wel als een sturend baasje. Vooral vroeger kon ik duidelijk mijn mening geven en wilde ik graag dat het zou gaan zoals ik me voorgenomen had, ook als mijn vrouw het niet met me eens was. Dat is in de loop der jaren en (vooral) in de loop van onze wandel met God sterk veranderd. Ik heb dingen gedaan of toegelaten in mijn leven die ik nooit had verwacht van mezelf, omdat Helma van God duidelijk had verstaan welke richting we met ons gezin op moesten gaan. En als ik schrijf ‘welke richting’ dan bedoel ik 
dat letterlijk.

In de meeste gevallen zijn we het helemaal met elkaar eens als het gaat om wat we van God verstaan als Zijn wil voor ons leven. Maar toen Helma me jaren geleden zei dat we naar Texas moesten verhuizen voor een tijd, heb ik me daar eerst tegen verzet. Ik verweet haar moederlijk heimwee naar onze jongste zoon die in Texas woont. Ik zag het niet zo zitten, maar ze bleef volhouden in haar door God gegeven wens met elkaar naar de VS te gaan. Na eerst nog een periode van twee jaar een andere baan gehad te hebben, gaf ik pas toen toe aan haar verlangen (lees: ik voegde me naar haar, ik gehoorzaamde haar wens).