Van Nieuwpoort gaat in op de protestantse traditie waarin een predikant volgens hem herder en leraar is. "Als het gaat om het pastoraat weten we inmiddels wat daar ook allemaal mis kan gaan als de pastor zich niet bewust is van de problematiek die hij of zij in de omgang met mensen kan tegenkomen. Pastoraat is vooral ook: je grenzen kennen. Om die grenzen te kunnen herkennen is het van het grootste belang het veld van de psychologie te overzien. Dat vraagt in de prakijk echt om een academische insteek."

Maar bij het leraarschap is dat volgens de predikant nog veel belangrijker: "De belangstelling voor de Bijbel is, juist in deze tijd en van buiten de bekende kaders van de kerk, enorm groot. Als predikant word je vaak tot op het bot bevraagd. Hard werken is dat. Prachtig om te doen, maar zelfs als academisch gevormd predikant loop ik vaak op mijn tenen. Hoe zou ik geloofwaardig iets zinnigs kunnen zeggen over teksten als ik die niet eens kan lezen omdat ik geen Hebreeuws en Grieks in mijn pakket heb? Juist in de bestudering van de grondtekst kom je tot de kern, ook van heel onze culturele traditie. Je niet laten leiden door een oppervlakkig zondagschoolgeloof maar zelfstandig de teksten kunnen lezen, dat is het eigene van het predikantswerk."