Abraham werd ooit geroepen uit een ver land: Ur der Chaldeeën, in het huidige Irak. God zei tegen hem: ‘Ga naar het land dat Ik u wijzen zal.’ Dat land was Kanaän, het latere Israël. Maar dat gebied lag er destijds niet braak bij. Het was bewoond. En niet door de meest frisse types, althans, volgens de Bijbelse beschrijving: afgoderij, kinderoffers, seksuele losbandigheid.
Toch gold dat gedrag niet exclusief voor de Kanaänieten; zulke praktijken kwamen in die tijd onder álle volken voor, ook binnen Israël zelf, ondanks de wet die ze van God hadden ontvangen.