Waarom het nodig is om je christelijke bubbel te verlaten - Rik en Jeffrey Podcast

SGP-senator Diederik van Dijk plaatste onlangs kritische kanttekeningen bij de ‘reformatorische kathedraal’ waaraan wordt gebouwd: reformatorische vakantieparken, scholen, etc.. Daarvoor gebruikt hij de 'kathedraal' als metafoor en volgens hem doen we er alles aan om onze kinderen in die bubbel te houden. Rik en Jeffrey bespreken dit in de podcast.

- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via iTunes.
- Beluister het gesprek in de CIP Podcast via Stitcher.

Luister het fragment vanaf minuut 27:41

Van Dijk ziet namelijk duidelijke schaduwzijden aan de reformatorische kathedraal. Jeffrey: “Het neigt sterk naar het maakbaarheidsdenken, zei Van Dijk. Dat sterk leeft in onze maatschappij. In ons land vinden veel mensen dat je een gehandicapt kind moet laten aborteren – maar in de refowereld doen we ook aan maakbaarheid. Door onze christelijke opvoeding, mooie kerkgebouwen en Dordtse Leerregels die we er in stampen, proberen we het geloof in stand te houden.”

Rik: “Ik ben zelf niet opgegroeid in het christelijke wereldje en ik stond in het begin met mijn oren te klapperen. De christelijke boekenwinkels, de beurzen, de markten, de christelijke films, de christelijke muziek. Ondanks dat we in een van de seculierste landen leven, denken ze kennelijk toch in een christelijk walhalla te leven. Ik heb dat altijd erg fascinerend gevonden.”

Maakbaarheid
Tegelijkertijd kun je de vraag stellen: is het zo verkeerd? Volgens Van Dijk wel. Jeffrey legt het uit. “Op een gegeven moment kun je het alleen maar van het menselijke gaan verwachten. Van Dijk noemde een voorbeeld van journalist Stephan Sanders, die in de grachtengordel woont en tot geloof kwam. Het geloof is daar erg taboe, want je wordt in die buurt geleerd dat we zelf het leven moeten maken. Je kunt je daarom moeilijker overgeven aan een hogere macht.”

“Dat is vergelijkbaar met de refowereld. Hoe meer we zelf de toren van Babel bouwen, hoe moeilijker het is om je in geloof over te geven en het van de Heilige Geest te verwachten.”

Urk
Rik is het daarmee eens. “Wat heb je van de grote opdracht begrepen als je met z’n allen op Urk blijft wonen? Wat heb je van Jezus begrepen als al je vrienden christelijk zijn? Wat heb je van genade begrepen als je in je eigen krant, mensen die anders denken, gaat afbranden?”

Van conferentie naar conferentie
Overigens is dit niet alleen onder de refo’s het geval, maar ook in evangelisch Nederland, ziet Rik. “Je hebt daar de crème de la crème christelijke sprekers. Grote mannen van God die we veel lof geven. En vaak zijn het ook hele leuke mensen. Maar als ik het zo zie, dan denk ik wel; deed Jezus het ook zo? Van conferentie naar conferentie gaan en de kerk haast niet uitkomen? Ook hebben velen bijna al hun vrienden binnen dat cultuurtje. Je vult het werk in dat Jezus deed, maar tegelijk leef je compleet anders dan Jezus zelf.”

Oproep
Rik doet een oproep. “Als jij in de christelijk bubbel zit dan kun je 2 dingen doen. Of door de bubbel naar buiten kijken. Het lastige is wel dat je vanuit de bubbel op vervormde wijze naar mensen kijkt. De tweede optie, en ik denk de beste, is om de bubbel door te prikken. Als je hem doorprikt, dan krijg je een spetter. Je krijgt daardoor een spetterend leven. Niet vanuit de christelijke subcultuur, maar midden in de wereld. En ik denk dat we daar juist horen. De kathedraal is op zondag, maar van maandag tot zaterdag horen we daar niet te zitten.”

Rik steekt ook zijn hand in eigen boezem. “Bij CIP.nl kan het ook een kathedraal worden, waarbij alles draait om onze site en niet om God. Het moet in de kathedraal niet gaan om de kathedraal, maar om de God die daar wordt aanbeden. Ik moet mezelf altijd blijven uitdagen: zit ik niet te diep in de christelijke bubbel? Het is een uitdaging voor ons allemaal.”

“Diederik, als je luistert, vriendelijk bedankt.”

Deel dit artikel op: