Regelmatig beluistert Van der Veer de opname van de begrafenisdienst terug. "Je begrijpt dat dan de tranen stromen. En elke keer zet die vraag mij aan het denken. Er zijn ’kruisen’ waar je niet voor hoeft te kiezen. Er zijn ook kruisen, waar je ja of nee tegen kunt zeggen. Het kruis van het sterven van je echtgenoot, je vader, je kind niet. Wel het kruis van het bereid zijn de weg met Christus te gaan. Dragen we dit kruis zonder Hem of met Hem?"

"Door genade mag ik zeggen: we dragen het met Hem. God, die we ook gezegd hebben: ‘we begrijpen het niet’. Gebalde vuisten zijn er niet, wel biddende handen. Handen die zich tijdens het zingen uitstrekken naar de hemel. Met een schreeuw om kracht, om hulp. Zo hebben we het gedaan tijdens het afscheid. Zo doen we het nog."