"Heere ik wil door u gebruikt worden"

"Op een dag sprak één van mijn vrienden over het christendom. Hij insinueerde dat het christendom slecht en verkeerd was. Ik dacht onmiddellijk dat ik aan christenen de islam moest verkondigen, omdat er zoveel duisternis is in het christendom. Ik wilde eerst meer over het christendom weten en ik ging een schriftelijke Bijbelcursus volgen," vertelt A.M. Chowdhury oprichter van Isa-e Jamat Bangladesh, waardoor het Evangelie wordt bekendgemaakt aan moslims.

"Ik werd onder druk gezet om deze cursus op te geven. Eén jaar stopte ik deze cursus, maar na het afronden van mijn academische studie, startte ik opnieuw met  de cursus. En dit veranderde mijn leven compleet. Ik las de Bijbel en teksten zoals: Rom. 6:23, Joh. 1:12 en Joh. 3:16-18. Die maakten een blijvende indruk. Ik zag dat ik een zondaar was en dat ik vergeving nodig had. Ik accepteerde Jezus Christus als mijn Verlosser op 12 januari 1985. Ik had de bedoeling om christenen tot de islam te bekeren, maar uiteindelijk werd ik zelf door God gegrepen. Ik ging naar een predikant vlakbij mijn stad. Ik vertelde hem hoe ik Jezus Christus als mijn Verlosser aangenomen had. En tot mijn verbazing geloofde hij het niet! Hij hield me acht maanden in de gaten om te controleren of ik echt een christen geworden was."

Verlangen
Er ontstond een groot verlangen in mijn hart om de bevolking van Bangladesh de Waarheid te vertellen," vervolgt Chowdhury. "Maar ik werd door mijn familie verstoten, door mijn collega’s vernederd en door mijn vrienden verlaten. Ik was zo eenzaam, ik had alleen God om iets mee te delen. Hij heeft mij toen werkelijk vastgehouden met Zijn sterke armen. Anders was er niets van mij terecht gekomen.
Uiteindelijk nam ik ontslag en kon ik een baan krijgen bij Operatie Mobilisatie (OM). Ik heb daar van 1985 tot en met 1987 gewerkt. Ik was leider van één van de evangelisatieteams. We deden allerlei vormen van evangelisatiewerk, belegden samenkomsten in kerken en kleine dorpjes. Door het werk groeide er in mij een grenzeloos verlangen om het evangelie bekend te maken aan de enorme moslimbevolking van Bangladesh."

Later leerde hij zijn vrouw kennen. "Na vier jaar hard werken werd ik in 1992 zo moedeloos dat ik dacht dat God mij voor Zijn dienst niet meer nodig had. We woonden ondertussen in Sylhet. Daar had mijn vrouw een baan in het ziekenhuis van de Lepra-zending. De financiële zorgen waren zeer groot en ik stond onder zware psychologische druk. Ik was hoofd van het gezin en kon mijn gezin niet eens financieel onderhouden. Ik besloot om een goede baan te gaan zoeken en financieel onafhankelijk te worden. Ik wilde mijn familie en vrienden laten zien dat ik in staat was mijn gezin te onderhouden. In mei 1992 werd ik aangenomen bij Saudi Arabian Airlines in Jeddah. Ik heb vijf jaar in Saoedi-Arabië gewoond en gewerkt. In deze periode heb ik veel nagedacht over islam en christendom."

"De Heere riep mij opnieuw om Zijn getuige te zijn. Ik ging voor mijzelf naar Saoedi-Arabië, maar God had mij geroepen Zijn getuige te zijn. En in mijn hart klonk het gebed: Heere ik wil door u gebruikt worden, maak mij bekwaam voor dit werk.
In Saoedi-Arabië heb ik in alle rust nagedacht over mijn roeping om het evangelie te verkondigen. Daar heb ik nagedacht over de complexe verhouding tussen isaï(ex-moslims die tot geloof in de Heere Jezus (Isa) gekomen zijn) en de traditionele kerken in Bangladesh. Ik kwam tot de ontdekking, dat wanneer ik moslims in Bangladesh met het evangelie wil bereiken, ik hun culturele concepten moest gaan gebruiken. Ook ontdekte ik dat moslims, die een volgeling van Jezus werden zgn. isaï, als schapen zonder herder waren."

Terug naar Bangladesh
"Ik ging naar een ander land om daar te werken, maar God riep mij op om voor Hem te gaan werken in Bangladesh. In Bangladesh begon ik na te denken hoe ik het Evangelie kon gaan verkondigen, maar een baan en inkomen was nodig. Ik vond een baan als accountant bij een drukkerij. Hiervan kon ik drie gemeentestichters onderhouden. Daarnaast ging ik het evangelie verkondigen aan moslims en richtte ik zelf een jamat (kerk) op in Mirpur, Dhaka. Maar het werk zat vol met tegenslagen. Vervolging, lijden en verdrukking hoort er allemaal bij. In deze periode kreeg ik een brief van ds. Asish Muhuri. Hij was het niet eens met mijn plan. Hij schreef mij dat ik fulltime voor God moest gaan werken. Hij begon mijn werk meer en meer te promoten. Hij gaf mij ook geld ter ondersteuning. En het werk groeide verder en verder.

Drie maanden later belde iemand mij per ongeluk op. Hij had het verkeerde nummer gedraaid. Er ontstond een lang gesprek en met elkaar spraken we over de noodzaak van moslimzending. Aan het einde van het gesprek maakten we een afspraak om elkaar te ontmoeten. Tijdens dat gesprek bood hij mij aan om als Officemanager te komen werken voor ‘Dimensions Limited’. Met deze ‘parttime’ baan gaven ze mij de gelegenheid om mijn evangelisatiewerk verder uit te bouwen. Ds. Asish Muhuri heeft tot vlak voor zijn dood mij aangemoedigd om fulltime te werken in Gods koninkrijk. Hij wilde mij zijn hele vermogen schenken. Echter zijn familie was daar tegen. Volgens hen waren mijn inkomsten ruim voldoende om van te leven. Ds. Asish Muhuri wilde ook een ondersteuningsbrief schrijven naar welgestelde christenen in Bangladesh, maar hij stierf plotseling. Mijn hulp stagneerde en ik stond er opnieuw alleen voor. Na zijn sterven stopten zelfs enkele mensen hun financiële bijdrage, omdat zij aan mijn werk gingen twijfelen. Maar het werk stagneerde niet, de Heere ging door met Zijn werk.

Platform
"Er groeide bij mij het plan om een platform voor isaï op te gaan richten. Mijn plannen deelde ik met verschillende isaï. Ik werd gesterkt in mijn overtuiging, dat we samen een platform voor Isa-e gemeenschappen moesten gaan oprichten. We startte met het beleggen van gebedsbijeenkomsten om te bidden voor een Isa-e gemeenschap. Deze Isa-e gemeenschap moest een landelijke spreekbuis worden voor de Isa-e geloofsgemeenschappen. We hebben het werk doorgezet en uiteindelijk is het werk door God gezegend. Ik dank de Almachtige God dat Hij een leek als ik heeft uitgekozen om dit werk voor Hem te doen. De Blijde Boodschap is verkondigd. Er zijn Jamat gesticht, projecten ten uitvoer gebracht en isaï zijn gegroeid in hun geloof’.

"Het was mijn gebed om een organisatie voor deze gelovigen te vormen. Ik was ervan overtuigd dat ik deze gelovigen niet in de reguliere kerken kan stoppen. We hebben voor hen een kerk met eigen culturele vormen nodig."

Steeds meer moslims in Bangladesh bekeren zich tot het christendom. Ze vinden er rust en vrede, maar stuiten ook op weerstand. Niet alleen in hun eigen vrienden- en familiekring, maar ook in de gevestigde kerken. Omdat de meeste christenen in Bangladesh ex-hindoes zijn, is de traditie in kerken sterk beïnvloed door het hindoeïsme. Christenen met een moslim-achtergrond  voelen zich hier niet thuis. De organisatie Isa-e-Jamat Bangladesh ondersteunt ex-moslims bij het opbouwen  en vormen van eigen gemeentes en geloofsvormen tussen kerk en moskee in.

Door A.M. Chowdhury

Deel dit artikel op: