Zeker vijftien mensen werden ruw uit het leven gerukt omdat ze Chanoeka wilden vieren. Het jongste slachtoffer is Matilda, een meisje van tien jaar oud, gewoon een vriendelijk Joods meisje dat veel vriendjes had, aldus haar tante. Ze werd standrechtelijk geëxecuteerd door IS-sympathisanten. Het oudste slachtoffer is Alexander Kleytman, 87 jaar, die als kind de Holocaust overleefde, en toen de kogels om zijn oren vlogen zijn vrouw probeerde te beschermen.

Hoe heeft het zo ver kunnen komen in ons tolerante westen? En als christenen, wat hebben wij laten normaliseren? Niet alleen ver weg in Sydney, maar ook in ons eigen land?

Is het normaal dat een Chanoeka-viering wordt belaagd in het Concertgebouw? Is het normaal dat de Joodse gemeenschap bang was om hun eigen lichtjesfeest te vieren. Is het normaal dat Joodse kinderen dagelijks achter hoge hekken naar school gaan? Is het eigenlijk wel normaal dat Joden alleen onder bewaking van de marechaussee samen kunnen komen in hun synagogen? Is het normaal dat je in veel westerse steden niet meer met een keppel over straat kunt zonder risico op intimidatie of geweld? Is het normaal dat er bij demonstraties door keurige, hoogopgeleide studenten wordt geroepen: ‘Globalize the Intifada'? (Een leus die oproept tot wereldwijd geweld tegen Joden.) Is het normaal dat elke Jood in Nederland medeverantwoordelijk wordt gehouden voor wat er gebeurt in Gaza? Dat ze worden uitgescholden voor kindermoordenaars, voor genocideplegers?

Vrijheid van demonstratie is een groot goed. Dat benadrukt elke bestuurder wanneer demonstraties weer eens uit de hand lopen. Maar hoe zit het met de veiligheid van onze Joodse medeburgers? Ten koste van wie mogen we alles maar luidkeels roepen?

De aanslag in Australië staat niet op zichzelf. Het is het gevolg van een klimaat waarin geweld tegen Joden steeds gewoner is geworden. Ook in Nederland.

Herinneren we ons nog eerdere aanslagen dit jaar op Joodse doelen in Manchester, Boulder, Washington D.C.? De pogrom op Israëlische voetbalfans in Amsterdam vorig jaar? Deze geweldsuitbarstingen zijn geen losstaande incidenten. Ze zijn het resultaat van jarenlange demonisering van Israël en van Joden in het algemeen, met als katalysator 7 oktober 2023.

Natuurlijk zijn de aanslagplegers geradicaliseerde terroristen, en natuurlijk zijn wij, als geciviliseerde burgers in het westen, tegen geweld. En toch klinkt steeds vaker de suggestie dat Joden het geweld over zichzelf afroepen. Want uiteindelijk hebben ze ‘het ook wel een beetje aan zichzelf te danken…’.

Chanoeka is het feest van het licht, het volgende joodse feest is Poerim, Chanoeka herinnert ons aan het licht dat zelfs in duisternis blijft branden. Poerim, herinnert aan vervolging en de oproep om volhardend te zijn in geloof en hoop. Waarin Jodenvervolging centraal staat door de Amalekiet Haman. Als christenen mogen wij niet wegkijken maar moeten wij waken over onze Joodse broeders en zusters. Laten wij bidden: Heer, verlos Israël uit al zijn benauwdheden. Laat uw licht schijnen over hen die lijden, en geef ons de moed om op te staan tegen onrecht.