Paulus schroomt, uit pastorale zorg voor de kwetsbare, niet om de populisten van zijn tijd er flink van langs te geven. In 1 Korinthe 4:8 druipt het cynisme ervan af als hij zegt: Oh joh, maar natuurlijk, je bent al helemaal verzadigd! Het evangelie heeft je nu al helemaal rijk gemaakt! Ja, natuurlijk, God heeft je nu al als koning onder de normale stervelingen uitgedost! Maar dan is het toch wel vreemd dat God mij vergeten is, vind je niet? Want tja, terwijl jij je als een koning gedraagt heeft God mij als apostel de laagste plaats toebedeeld. Hoe kan dat nou? Tot op de dag van vandaag lijd ik honger en dorst, heb ik nauwelijks kleren, ben ik dakloos en moet ik hard zwoegen voor een droge boterham. Dat zou eigenlijk niet moeten kunnen, hè, als God echt van me houdt.