Geen woorden maar daden: wij stopten met wekelijkse kerkdiensten
Als kleine jongen groeide ik op naast een groot grasveld waar we elke dag na schooltijd naartoe gingen om te voetballen. Daarnaast lag een asfaltveld met doelen en ook daar speelden we vaak tot laat in de avond ‘het spelletje’. Hoewel ik nooit op voetbal zat, versloeg ik daar samen met mijn broers regelmatig de jongens uit de buurt die wél op voetbal zaten. Dat gaf enorme voldoening.
In die tijd had ik ook een vriend die heel veel wist over voetbal. Hij spaarde plaatjes om in albums te stoppen en hij kende alle clubs en spelers uit het hoofd. Maar voetballen? Dat deed hij zelden, en áls hij het deed, dan viel het zwaar tegen. Hij beheerste het spel niet en had weinig balcontrole.
Zo kwam ik achter een belangrijke waarheid: niet wat je zegt of uitstraalt is belangrijk, maar wat je daadwerkelijk laat zien. Voetbal is een sport die egaliseert: het maakt iedereen gelijk. Of je nu rijke ouders hebt of arme, of je nu wel of niet ‘op voetbal zit’, en of je nu je mond vol hebt van het spel of niet: het veld is neutraal. Daar ben jij net als ieder ander en moet je laten zien wat je waard bent.
Praatmee