Van Haaften voerde groepsgesprekken met kerkelijk actieve jongvolwassenen in zowel steden als dorpen. Daarnaast sprak ze professionals in de kerk die veel met twintigers te maken hebben. Het resultaat is het rapport 'Op zoek naar toewijding. Twintigers en de kerk'. De resultaten daarvan gebruikt de IZB de komende jaren om kerken te helpen in de toerusting van twintigers, een groep die hoog scoort als het gaat om kerkverlating.

Anonimiteit
Van Haaften hoopt dat bijvoorbeeld kerkenraden zich gaan beraden op de vraag hoe ze twintigers kunnen ondersteunen. ‘Vanaf het moment dat ze gaan settelen, dreigen kerkelijke jongeren in de anonimiteit te verdwijnen, zeker als ze single zijn. Veel twintigers gaan kerkelijk shoppen, het geloof verwatert, ze kunnen een relatie krijgen met iemand die niet-kerkelijk is. Daarbij is het niet altijd makkelijk om als eenling de kerkbank in te schuiven.’

Taal voor geloof
Eén van de pleidooien die Van Haaften houdt, is dat twintigers meer geworteld raken in hun geloofstraditie. ‘Praten over het geloof, dat is lang niet iedereen van huis uit gewend. Veel jongeren hebben daarvoor ook alleen maar kerktaal tot hun beschikking, geen taal die hun vrienden gebruiken met wie ze uitgaan.’

De kerk doet ertoe
Tegelijkertijd viel het haar op hoezeer de kerk ertoe doet voor twintigers. ‘Sommigen kunnen zich niet zo vinden in de taal of traditie van hun kerk, maar ze staan niet onverschillig tegenover God. Velen van hen hebben het besef: ik word vastgehouden en ik wil het geloof ook zelf niet loslaten. Dat vond ik het meest hoopgevend en ontroerend. Ergens zijn ze aangeraakt en de kerk heeft daar een vormende rol in gespeeld.’

Toerusting
Het rapport bundelt ook een aantal best practices. De IZB wil zich de komende tijd nadrukkelijk op de toerusting van kerkelijke twintigers richten, bijvoorbeeld via de training Twenties-four-Seven. ‘Het is een reeks van vier avonden waarop twintigers met elkaar in gesprek gaan over vragen zoals: hoe raakt het evangelie mijn leven? Het is belangrijk dat je als twintiger een plek hebt waar je je vragen op tafel kunt leggen.’