Een groot probleem in Nederland: stijgende dakloosheid

De rugklachten hielden toch aan bij de veelgevraagde ZZP-schilder. En geen werk, geen inkomsten. De rugklachten hielden aan, de (onvoorziene) uitgaven stapelden zich op, en daarna lukte het betalen van huur ook niet meer. Een paar maanden later, op een koude januarimorgen, stond hij op straat, met slechts een rugzak en wat kleding. Overdag dwaalde hij door de stad, en ’s avonds sliep hij op straat of heel soms in de daklozenopvang.
We hebben het over het verhaal van een dakloze, één van de ruim 33000 in Nederland, elk met hun persoonlijke verhaal. Van 2018 tot 2022 daalde het aantal daklozen, maar sinds 2022 neemt het aantal weer toe. Omdat daklozen veelal niet geïdentificeerd kunnen worden is het zelfs nog een schatting.
De stijgende dakloosheid in Nederland is een groot probleem dat vraagt om aandacht van de overheid en maatschappelijke organisaties.
Veel mensen denken dat dit een probleem is dat enkel in de vier grootste steden van Nederland plaatsvindt. Maar ruim twee derde van de daklozen is te vinden buiten deze steden. Volgens verdere cijfers van het CBS is een grote meerderheid (70 procent) geboren buiten Europa.
Dakloosheid is geen op zichzelf staand probleem. Het is vaak het resultaat van een keten van gebeurtenissen: verlies van werk, relationele problemen, schulden, psychische aandoeningen of verslavingen.
De situatie wordt alleen nog maar verergerd door een tekort aan woningen. Dit leidt tot minder aanbod en doorstroming, waardoor goedkope woningen vaak voor hoge prijzen worden aangeboden en de (huur)markt een groot verschil kent tussen vraag en aanbod. Daarnaast hebben gemeenten de zorgtaak opgelegd gekregen, die vaak gepaard gaat met bezuinigingen.
Ook heeft de digitalisering de samenleving complexer gemaakt; sommige mensen kunnen dit niet bijbenen. Het begrijpen van de complexere samenleving en communicatie met de overheid wordt vaak nog extra belemmerd door taalbarrières en ingewikkelde regelgeving.
Als SGPJ geloven wij dat wij moeten omkijken naar onze naasten. In de Bijbel staat duidelijk: ‘en als uw broeder zal verarmd zijn, en zijn hand bij u wankelen zal, zo zult gij hem vasthouden.’
De overheid heeft hierin een belangrijke taak, maar kerken en maatschappelijke organisaties ook. SGPJ pleit voor een aanpak op meerdere niveaus. Allereerst is een goede begeleiding en hulp een belangrijk punt. Dit moet allereerst vóórdat mensen op straat belanden, bijvoorbeeld hulp bij geldzorgen en psychische hulp.
Daarnaast moeten er veel (betaalbare) woningen bij komen in Nederland, en evenals opvanglocaties voor daklozen.
Persoonlijke aandacht blijft dus altijd belangrijk bij het tegengaan van dakloosheid en het bieden van hulp. Voorkomen is immers beter dan genezen.
SGP-jongeren bedankt alle organisaties die zich hiervoor inzetten. Het is belangrijk dat deze organisaties nauw samenwerken met de overheid. Daarnaast zijn betaalbare woningen hard nodig. Alleen zo krijgen daklozen niet alleen onderdak, maar ook (een nieuwe) kans op een beter bestaan.
Praatmee