Vijf veelvoorkomende misverstanden over het heilig avondmaal
Buitenstaanders kijken soms met bevreemding naar de manier waarop het heilig avondmaal in bepaalde kerken wordt gevierd. Vandaag (23 november) staat Dutch Bible Belt Network tijdens haar jaarlijkse netwerkdag uitgebreid stil bij het heilig avondmaal. Tijdens deze studiedag verkent men bevindelijk gereformeerde avondmaalspraktijk vanuit historisch en theologisch perspectief. In aanloop naar de netwerkdag, met als thema ‘Te heilig om…? Avondmaal in de gereformeerde gezindte’, deelt Cvandaag vijf veelvoorkomende misverstanden dit onderwerp.
1. ‘Blijmoedig deelnemen aan het avondmaal is ongepast’
Laten we eerlijk zijn, tijdens een avondmaalsdienst stralen kerkgangers vaak weinig vreugde uit. Het gaat er ernstig en vaak zelfs somber aan toe. Wanneer je Jezus’ lijden en kruisdood centraal staat, is dat volkomen begrijpelijk. Zo is het tijdens een samenkomst op Goede Vrijdag heel gepast om het sober te houden. Maar laten we niet vergeten dat het evangelie ons juist leert dat het graf leeg is. De steen is weggerold. Jezus leeft!
Bijbelleraar Arie-Jan Mulder, schrijver van het boek De ontdekking van het avondmaal, spreekt van een ‘4 mei-ervaring’ en ‘5 mei-ervaring’. “We beschouwen het avondmaal vaak als ‘4 mei’. Ik heb veel christenen gesproken die het niet aandurven om het avondmaal met blijdschap te vieren. Maar eigenlijk is het ‘5 mei’ als wijn en brood wordt uitgedeeld, want Jezus heeft ons bevrijd. Jezus zegt nergens dat we moeten denken aan Zijn lijden. Nee, Hij stelt het vrij-zijn centraal en het lijden is niet meer dan een middel. Jezus is gekomen om te redden en om vrij te maken”, zo zei hij eerder in dit Cvandaag-interview.
Praatmee