De tijd is rijp om uit onze christelijke bubbel te stappen
Onlangs werd een bekend zendingscongres over wereldevangelisatie georganiseerd in Seoul. Vanuit de hele wereld kwamen christenen samen om met elkaar te bidden, naar elkaars verhalen te luisteren en elkaar te bemoedigen. Samen gingen ze op zoek naar Gods weg en wil als het gaat over het bereiken van de mensen om ons heen. Als je rondkijkt op de website dan proef je het verlangen om het goede nieuws van God te delen. Af en toe krijg ik magazines van zendingsorganisaties, nieuwsbrieven van zendingswerkers over de hele wereld, en het is elke keer weer bijzonder en indrukwekkend om te zien hoe en waar God bezig is.
En als ik dat lees en ik denk aan de gemeente waaraan in als predikant ben verbonden, dan komt bij mij de vraag op: hoe missiegedreven zijn we? In de Bijbel kom ik op elke bladzijde Gods verlangen tegen om mensen te zoeken en te vinden. Als Abraham Gods zegen ontvangt, krijgt hij die om de wereld tot zegen te zijn. Als het verbondsvolk Israƫl de wet ontvangt, krijgt men die om in de wereld een licht te zijn voor de volken. Als de discipelen de Geest ontvangen, krijgen ze die om het Evangelie overal te brengen. En wij?
Onlangs hoorde ik van een zendeling die bezig was een gemeente te stichten. Mensen kwamen tot geloof en dat was iets heerlijks. En als onderdeel van elke dienst gaf hij les over: hoe vertel ik het een ander? Omdat het onderwijsniveau laag was, kreeg elk gemeentelid een flip-over-boekje met plaatjes over het geloof. En samen gingen ze oefenen: wat zeg je bij welk plaatje, hoe leg je iets uit over wie Jezus is en wie wij voor Hem mogen zijn. De zendeling deed het voor en zei dan tegen de ander: nu jij. En aan wie ga je het vertellen deze week? De volgende week werd het natuurlijk gevraagd, of het gelukt was. Zo bemoedig je elkaar en zet je het doorgeven centraal.
Praatmee