De ene kerk, een kleine evangelische kerk die al sinds 1970 actief is, staat in het gebied van de Mekong Delta. De kerk richtte zich op het houden van diensten, evangelisatie-activiteiten en ook op zorg voor de armen en gratis Engelse les. Het sociale werk werd goed ontvangen, maar de gemeente bleef klein.

Jaren geleden nam de lokale overheid een deel van het land van de kerk af. Toen de kerkleiders aan de overheid vroegen het land terug te geven, kregen zij te horen dat het een geschenk was van een gemeentelid. Deze man zou volgens een document het land van de kerk aan de overheid hebben gegeven, in het bijzijn van enkele lokale getuigen. De naam van deze man was echter niet bij de kerk bekend en ook ledenarchieven leverden niets op.

De kerkleiding vroeg de lokale autoriteiten om een ontmoeting met hem om zijn identiteit te verifiëren, maar dit werd geweigerd. Zij zijn ervan overtuigd dat het opgevoerde gemeentelid niet bestaat en het document vervalst is. Toen zij naar de rechter stapten, stelde die echter de lokale autoriteiten in het gelijk. De advocaat van de kerk adviseert nu om hulp te vragen bij het nationale bestuur van een van de geregistreerde kerkgenootschappen in Vietnam.

Geen bouwvergunning
Een andere kerk – die 85 jaar geleden werd opgericht – is al jaren bezig om een bouwvergunning te krijgen voor het bouwen van een nieuwe kerk. Het originele gebouw kan maar een paar honderd mensen herbergen en is dringend aan vervanging toe nu de kerk inmiddels 720 leden telt. Na jarenlang sparen en zoeken naar een alternatieve plek leek het een goede kant op te gaan. Met een bouwtekening in de hand werden de plaatselijke autoriteiten benaderd. Toen begon een slepend proces van jaren waarin het kerkbestuur het ene document na het andere aan moest leveren, maar toestemming uitbleef. Het verzoek werd van het ene departement naar het andere gestuurd, maar ook dat leverde niets op. Het kerkbestuur weet niet van opgeven en heeft recent opnieuw om toestemming gevraagd.

In een andere stad op de scheidslijn van diverse provincies had deze kerkgemeenschap ook een ontmoetingsplek opgericht. Volgens de wet moet de kerk deze plek registreren zodat christenen in het gebied legaal kunnen samenkomen. Het kerkbestuur leverde de benodigde papieren aan, maar ook in deze situatie vond zij geen gehoor. De lokale overheid verklaarde de weigering door te stellen dat het gebied een kruispunt van drie provincies is, daardoor de leden ook uit drie provincies komen en zodoende technisch gezien “geen leden van de lokale kerk zijn”. Daarop volgde de eis van de overheid dat de bijeenkomsten gestopt moesten worden. De afgelopen maanden zijn er om die reden geen samenkomsten meer geweest.

De historische kerken in Vietnam, zoals de Rooms-Katholiek kerk, hebben een zekere mate van vrijheid in het land, zolang ze verre blijven van uitlatingen die politiek uitgelegd kunnen worden. Niet-traditionele kerken en gemeentes met bekeerlingen uit inheemse religies hebben vaak te maken met tegenstand vanuit de omgeving en de lokale overheid. Vietnam staat op 35 van de Ranglijst Christenvervolging.

Dit bericht is overgenomen van de website van Open Doors.