GerGem-predikant merkt op dat de oude mens in ons een kruisdood moet ondergaan
"We moeten de oude mens een kruisdood laten ondergaan. De oude mens moet gekruisigd, gedood en uiteindelijk begraven worden. Ja, dat er niets meer van die oude mens overblijft", aldus ds. W. A. Zondag. De GerGem-predikant uit Dordrecht preekte onlangs uit Zondag 16 van de Heidelbergse Catechismus. Daarin wordt de vraag gesteld welk nut het offer en de dood van Christus aan het kruis nog meer voor ons heeft. En daarin wordt gesteld dat de oude mens dankzij Jezus' opstandingskracht met Hem gekruisigd, gedood en begraven is.
Wat betekent het om af te sterven van de zonden? Ik lees het antwoord uit Zondag 16 nog een keer voor: ‘Dat door Zijn kracht onze oude mens met Hem gekruisigd, de dood en begraven wordt.’ Dat is het. Dus in de wedergeboorte geeft God een nieuwe mens. Wat wil die nieuwe mens? Die wil leven uit Christus, die wil vertroost worden door Zijn verdiensten en die ziet op het borgwerk van Christus. Maar die nieuwe mens wil ook leven tot Gods eer en gaan lijken op zijn Meester en Zaligmaker. Die wil aan het beeld van Christus gelijkvormig worden”, aldus Zondag.
“Dat is trouwens ook uw roeping”, vervolgt de predikant. “De Heere zegt: 'Het is uw roeping dat u gaat lijken op Mijn Zoon.' Dat is de nieuwe mens. Maar naast de nieuwe mens is er ook nog een oude mens. Dat is dat deel in de christen dat nog zondigen kan en in de praktijk ook nog zondigt. Dat kan met gedachten, met woorden, met werken, met dingen doen of juist nalaten.
Dat is die oude mens waarvan Paulus in Romeinen 7 spreekt: ‘Want ik heb een vermaak in de wet Gods naar de inwendige mens.’ Dat is die nieuwe mens. Paulus vervolgt: 'Maar, ik zie een andere wet in mijn leden welke strijdt tegen de wet mijn gemoeds en mijn gevangenneemt onder de wet der zonden die in mijn leden is. Ik ellendig mens. Wie zal mij verlossen uit het lichaam dezes doods?’ Dan geeft Paulus antwoord: ‘Ik dank God door Jezus Christus onze Heere.’ Zo zie je de oude mens en nieuwe mens naast elkaar.
Eens werd gevraagd aan een jonge man op het zendingsveld: 'Wie ben jij nu precies?' Die jongen was een bekeerd christen. Hij antwoordde en zei: ‘Ik ben eigenlijk twee mensen. Ik heb twee ‘ikken.’ Toen vroegen de predikanten uit Nederland, die met hem in gesprek waren, wat hij daarmee bedoelde. En toen zei hij dit: ‘Ik heb een ik die wil wat de Heere wil, maar ik heb ook een ik die dat niet wil. En soms is de ene ‘ik’ sterker dan de andere ‘ik’.’
Paulus herkende dat, en de andere discipelen ook. Zij waren niet zondeloos geworden. In het boek Handelingen lees je daar verder niet zoveel meer over, maar soms komt het toch wel weer duidelijk tot uitdrukking. Ik denk aan de twist tussen Paulus en Barnabas, het was zondig hoe verbitterd ze naar elkaar raakten. Of ik denk aan Petrus die heel hypocriet geworden was en onderscheid maakte tussen Joodse christenen en christenen die uit de heidenen voortkwamen. Paulus zag dat en wees Petrus daarop terecht. Dat was duidelijk de oude mens van Petrus. Het is diezelfde Petrus die ook zo vrijmoedig was en er alles voor over had om zijn Meester te dienen en mensen tot Hem te brengen.
Die oude mens moet sterven, houdt de catechismus ons voor. We moeten die oude mens een kruisdood laten ondergaan. En die oude mens wordt nu met Christus gekruisigd, niet om betaling van de zonden, maar wel in die heiligmaking. Die oude mens moet gekruisigd, gedood en uiteindelijk begraven worden. Ja, dat er niets meer van die oude mens overblijft."
In onderstaande video is het bewuste preekfragment van ds. W. A. Zondag terug te zien. Onderstaande beelden zijn afkomstig van het YouTube-kanaal Evangelie Herauten. Op dagelijkse basis plaatst dit kanaal preekfragmenten van reformatorische predikanten uit verschillende kerkverbanden.
Praatmee