Volgens Pete Greig maakt Gods aanwezigheid ons anders

Zoals Mozes ervoor koos niet zonder Gods aanwezigheid verder te gaan naar het beloofde land, moeten ook Nederlandse christenen steeds weer kiezen voor Gods nabijheid. Dat is de boodschap van de Britse voorganger en aanjager van de gebedsbeweging 24/7 Prayer Pete Greig zaterdagochtend op de Pinksterconferentie van Stichting Opwekking. "Het is de aanwezigheid van God die ons anders maakt dan de mensen met wie we leven."
De Britse predikant vertelt over het moment dat hij vader werd van zijn zoon, Hudson. "Ik moest voor het eerst leren hoe het is om dichterbij God te komen. We kwamen met onze baby thuis vanuit het ziekenhuis. Niets had ons hierop voorbereid. Dit kleine leven veranderde mijn leven. Onze baby, Hudson, deed dingen met mij die nog nooit iemand had gedaan. Hij schreeuwde in mijn gezicht. Het gebeurde toen ik ‘m boven mij hield, ik lachte en hij ook. Maar plotseling kwam het kwijl dan uit zijn mond in mijn mond. Ik moest Hudson leren aaien, soms gaf hij over op m’n t-shirt. Hudson deed dingen met met mij die nog nooit iemand gedaan had. En toch vond ik hem leuk en hield ik zelfs van hem. Ik heb een aantal goede vrienden, maar als iemand tegen mij zou doen wat Hudson deed, zou ik dat niet leuk vinden. Maar het verschil is het vaderschap."
Toen Greig besefte dat God Zijn kinderen Hem ook laat aanspreken met 'Vader', zei hij tegen God: ‘Als u Mijn Vader in de hemel zegt, bedoelt u toch niet dit? U zorgt toch niet voor mij zoals ik bij dit kind doe? U houdt toch van mij op een theologische manier?" Terwijl hij het uitsprak, wist Greig ook het antwoord. "God houdt van je zoals jij van je zoon Hudson houdt. God zegt: je kan mij smerig maken met je zonden, maar ik zal je oppakken en je schoonwassen. Want ik hou van je. Je kan niet te vies of te vreemd zijn voor de liefde van God voor jou. Wat je ook gedaan hebt. Hij heeft meer genade voor jou dan de zonde in jou is. Hij is voor jou gestorven om dichtbij je te komen. Hij belooft: ik zal je nooit begeven, nooit verlaten. God is nooit afwezig, maar ik ben afwezig. Ik ben afgeleid, verdeeld en zondig. Maar als je leert stil te zijn, ontdek je dat God altijd aanwezig is en je dichtbij kan komen."
De voorganger uit het Verenigd Koninkrijk laat een gedeelte uit Exodus 33 lezen, waarin God Mozes aanbiedt met het volk naar het beloofde land te trekken, terwijl Hij zelf Zijn engel voor hen uit zal sturen. Zijn eigen aanwezigheid gaat niet mee. Vervolgens ontmoeten Jozua en Mozes God in de tent, spreekt God met Mozes 'van aangezicht tot aangezicht' en zegt Mozes: 'Ga met ons mee, anders zullen wij niet verder gaan'.
Greig: "Het is de aanwezigheid van God die ons anders maakt dan de mensen met wie we leven. Het zijn niet onze gebouwen, onze merken, onze ichthusvisjes achterop de auto. Het gaat om Gods aanwezigheid in je leven. Het is je intimiteit met Jezus die jou een christen maakt. In Jacobus 4 staat: Kom dichterbij God, dan zal Hij tot u naderen. Dat is ook de boodschap van Pinksteren. Dat is de kracht van de aanwezigheid van God. Die komt neer op elke gelovige, gesymboliseerd door de vuurtongen die neerdaalden met Pinksteren. Het heilige der heiligen is nu op jou."
"Dat is waarvoor we gemaakt zijn", weet de voorganger. "Om in een intieme relatie met God te leven. We zien het bij Adam en Eva, die we in de avondkoelte met God zien praten. Soms vraag ik mij af: waar hebben ze het over gehad? Als ik er niet voor waak gaat mijn gebedsleven over mijzelf, over zonde, ziekte en lijden. Maar Adam en Eva kenden geen zonde, ziekte en lijden. Waar hadden ze het met God over? Misschien wel over het weer, over de dieren, over hoe ze zich voelden. Zoals een kind met hun vader of moeder spreekt die van hen houdt.
Thuis, in Engeland, liep ik eens over straat. God sprak tot mij door een sterke, plotselinge gedachte, zodat ik bleef stilstaan. Hij zei: kijk naar die boom. Dat deed ik. Ik dacht: er gaat een wonder gebeuren. Dit wordt een bijzonder moment. Maar er gebeurde niets. Ik had het idee dat God tegen mij zei: ik vond dat het een mooie boom was. Ik zei: goed gedaan. En Hij bedankte mij. Je gebedsleven is op zijn best als je voortdurend over de kleine dingen bidt. Niet als je bidt over zonde, ziekte en lijden, maar met God in gesprek bent door de dag heen."
In dit bijbelgedeelte begrijpt Mozes dat Gods aanwezigheid alles is, stelt Greig. "God belooft: ik zal elk gebed dat je bidt beantwoorden. Ga naar het beloofde land, daar hebben jullie voor generaties van gedroomd. Ga. Nu is het moment van de doorbraak. Dit is de tijd van beantwoord gebed. Dat je dromen in vervulling gaan. Maar ik ga niet mee. Mozes zegt: dat doen we niet. No deal. Ik wil de voorzienigheid van God niet, als Hijzelf niet meegaat."
"Wij moeten ons afvragen: wat zou ik op dat moment zeggen? Misschien zegt je vrome 'ik' wel: ik zou de aanwezigheid van God kiezen. Echt?"
"Stel dat je volgende week wakker wordt en een bericht krijgt: een vriend voor wie je gebeden hebt, kreeg bezoek van een engel. Je gaat naar beneden, haalt de post op en ziet een cheque van een miljoen. Maar terwijl je in de keuken danst, krijg je een telefoontje van een chronisch zieke vriend: ik ben genezen. Tegelijkertijd komt je tiener binnenlopen en zegt: ik wil met je mee naar de kerk. Maar God zegt: ik zal jou nooit meer kennen zoals je mij nu kent. Wat kies je dan? Natuurlijk kiezen we dan de aanwezigheid van God. Maar dat brengt pijn met zich mee."
Zelf heeft Greig met de gebedsbeweging waar hij de aanjager van is boeiende jaren achter de rug, vertelt hij. Toch brengt die aanwezigheid van God ook pijn met zich mee. "Mijn vrouw heeft een chronische ziekte gekregen. De epileptische aanvallen werden steeds erger. We hebben het naar God uitgeschreeuwd om de ziekte te stoppen. Ik heb zo’n verlangen dat God mijn vrouw geneest. Door het lijden heen kan ik toch zien dat er iets moois uit voortkomt. Van beroep is ze nu een coach om mensen te helpen door wat zij geleden heeft."
Gods aanwezigheid is de sleutel tot onze identiteit als Gods volk, zegt de predikant. "Het gaat niet om onze gevoelens. Het gaat om een diepe, theologische waarheid. We spreken hierover als het aanwezigheidsparadigma, een lens waardoor je de bijbel kunt lezen.
Dat start met de aanwezigheid van God in de schepping. De hele wereld is een paradijs. Maar Adam en Eva willen God uit zijn eigen schepping duwen. God zegt: als mijn aanwezigheid niet de hele schepping mag vullen, kies ik een volk: Israël. Daar zal mijn aanwezigheid zijn. Ik zal hen zegenen. Maar keer op keer wijst Israël God af. Daarom kies ik een plek bínnen Israël, de tempel, waar mijn aanwezigheid zal zijn. Maar de Israëlieten duwen God ook weg uit de tempel. Daarom moest Zijn aanwezigheid in een mens komen, in Jezus. Samenvattend: we duwden God uit zijn schepping, hebben hem afgewezen als volk, duwden hem weg uit Zijn eigen plaats, de tempel en kruisigden de aanwezigheid van God in de mens die Hij zond. Dus kwam er een nieuwe tempel. De kerk van Jezus Christus. Het symbool van Pinksteren is het vuur uit in het heilige der heiligen dat nu op de gelovigen komt. Het verspreidt zich overal."
"Op de Pinksterzondag verspreidt de aanwezigheid zich vanuit die nieuwe tempel naar een nieuw volk. En op een dag zal de hele schepping vervuld zijn van Zijn aanwezigheid. Jezus zegt: zie, ik maak alle dingen nieuw. In Habakuk 2:14 staat: 'Want zoals het water de bodem van de zee bedekt, zal de aarde vol worden met de kennis van de heerlijkheid van de HEERE.'
Dus als we Gods aanwezigheid kiezen, stappen we geen persoonlijke, privé-relatie met God in, maar zetten we Zijn bedoelingen vrij in deze wereld. Kom dichtbij God. Die dichtbij jou is gekomen in Jezus. In de Geest op de pinksterdag. Je kan Hem smerig maken, in zijn gezicht schreeuwen. Maar kom dichtbij Hem Die van je houdt. Je oppakt en je schoonmaakt."
Pete Greig vertelt een bijzonder verhaal over de toewijding van Franciscus van Assisi. "Toen hij net in zijn roeping stond, wisten mensen niet of hij een gek of een heilige was. Een vooraanstaande man nodigde hem daarom uit voor een feestmaal. Na de maaltijd ging iedereen naar zijn kamer in het kasteel. Toen ook Franciscus naar zijn kamer vertrok, bespioneerde zijn gastheer hem door het sleutelgat. Hij wilde zien: is dit een heilige of een gek? Toen Franciscus van Assisi alleen was, zag hij dit: hij knielde naast zijn bed. Hij bad keer op keer: mijn God en mijn alles. Mijn God en mijn alles. Met tranen in zijn ogen. Mijn God en mijn alles. De gastheer was er zo van onder de indruk dat hij Franciscus' eerste volgeling werd. Hij gaf alles weg. Na een jaar waren er enkele volgelingen. Na tien jaar waren er vijfduizend Franciscanen en na 20 jaar was heel Europa veranderd." De eerste premier van de Sovjet-Unie, Lenin, zei over Franciscus: "Geef me er tien van hem en ik zal over de wereld regeren."
"Op dit moment is dat wat de wereld nodig heeft. Niet mensen die alleen publiekelijk aanbidden. Maar mensen die privé bidden: mijn God en mijn alles. Je bent bedoeld om te kennen en gekend te worden. Ons hele leven trekt ons van Hem weg. Ook Mozes kende veel teleurstellingen. Spendeerde zijn leven wachtend en werd voortdurend verkeerd begrepen. In dit gedeelte is hij een oude man, hij kon beschadigd en cynisch geraakt zijn. Maar hij zei: leer mij uw wegen kennen, ik kies Uw aanwezigheid."
Praatmee