Dagelijks leven
04 juni 2020 door Patrick SimonsVanwege twee dagen Wekenfeest en aansluitend twee dagen Pinksteren ben ik een paar dagen uit de Dagboek-Trance geweest. Het voelt een beetje als een soort verslaving waarvan ik vier dagen moest afkicken. Is het gelukt? Was ik in staat om vier volle dagen even niet te denken aan mijn dagboek? Want zo’n dagboek vergt veel nadenken. Je kijkt anders aan tegen de wereld, want voortdurend ben je op zoek naar een aanknopingspunt voor een column!
Vandaag geen probleem met aanknopingspunten. Ik ben nog maar net mijn huis uit voor mijn dagelijkse flink-doorstappen-wandeling en een bejaarde fietser stopt: “Mag ik u wat vragen? Kan het zijn dat ik u eergisteren op het journaal zag?” Nadat ik bevestigend had geantwoord, legt hij mij uit dat hij en zijn vrouw naar het journaal keken, mij zagen en toen beiden enthousiast uitriepen: daar loopt onze rabbijn die hier om de hoek woont. De fietser legt me uit hoe geïsoleerd zijn vrouw en hij zich voelen. Ze hebben één kleinkind die ze al bijna twee maanden niet hebben gezien, terwijl ze al zes jaar lang iedere dinsdag vast opa-en-oma-ouders zijn, zodat hun dochter en schoonzoon een dag per week vrij zijn.
Je voornaam
Je e-mailadres
Je voornaam
Je e-mailadres
Ook krijg je toegang tot de premium artikelen en lees je cvandaag.nl advertentievrij.
De eerste maand is gratis!
Claim deze aanbieding! (60)
Stitcher