Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Onvermijdelijk na alle gezelligheid van de decembermaand is de maand die erop volgt en de onvermijdelijkheid hiervan komt elke keer weer hard aan. We hebben het druk gehad maar ook aangenaam. We vonden elkaar aardig het was vrede op aarde, kortom: de mensen voelden een wederzijds welbehagen.
Nu is het januari en vallen we in een ravijn.
Eigenlijk overvalt dit gevoel je al op tweede kerstdag, wanneer je jezelf, na een rijkelijk besprenkeld familie bezoek, enigszins vol en tipsy door je vrouw naar huis laat rijden. Dat je dan net zo regenachtig als het weer zelf, door je autoraam naar buiten kijkt en lampjes van een buitenkerstboom in de wind heen en weer ziet gaan. Het heeft iets treurigs, iets vergankelijks ook en roept melancholieën op. Het duidt een wetenschap van iets dat voorlopig niet meer terug gaat komen.