Dit artikel is nu opgeslagen in je
dashboard.
Bewaar artikelen in je dashboard.
Soms ben je gewoon een beetje dom. Mijn vrouw en ik liepen, vlak voor corona een spoor van dood en verderf achterliet, op een rommelmarktje dat duidelijk georganiseerd was door een groep gereformeerden van orthodoxe snit. We voelen ons er helemaal top. Allemaal degelijke spullen, overal koffie met gebak, oliebollen, een kaasstalletje en vooral een verrukkelijke boekenkraam. Geen rotzooi, maar oude schrijvers. Ik koop er jaarlijks een paar en het volgende jaar lever ik die weer in en koop ik andere. Allemaal voor het goede doel.
Mijn vrouw trok een boek uit een stapel, met een titel die zoiets uitstraalde als ‘Hoe word ik een goede huisvrouw?’ We bladerden er doorheen: het boek besprak de taak van de huisvrouw van maandagmorgen tot zondagavond. Wanneer je de was moest doen, wat je elke dag op tafel zou zetten, hoe te handelen als je man humeurig thuiskwam van zijn werk, enzovoort. We legden het boek weer terug en liepen door. Twintig passen verder keken we elkaar aan: dat boek moesten we hebben. We snelden terug maar kwamen te laat. We zagen nog net hoe een mevrouw het door ons begeerde boek in haar tas stopte. Gewoon een beetje dom dus. Ik moest het met de oude schrijvers doen.