Waarom André Piet vindt dat christenen het woord 'alverzoening' vaak verkeerd begrijpen

Het woord ‘alverzoening’ wordt volgens Bijbelleraar en voorganger André Piet maar al te vaak verkeerd begrepen door christenen. Dat schrijft hij in een blog naar aanleiding van een cartoon van Walter Dijkshoorn. CIP.nl stelde hem naar aanleiding van deze blog enkele vragen.

Dit artikel is je cadeau gedaan door cvandaag Premium lid André Piet.

Word ook lid

Je schrijft dat het woord alverzoening vaak verkeerd wordt opgevat. Kun je dat uitleggen?
"Meestal wordt alverzoening opgevat als een ‘generaal pardon’: iedereen zou van Godswege een ‘verblijfsvergunning’ krijgen, ook zij die eerder waren afgewezen. Maar dat is een groot misverstand omdat zo’n ‘pardon’ iets totaal anders is dan verzoenen. Verzoenen wil zeggen dat vijandschap plaats maakt voor vrede. Een ‘generaal pardon’ is een administratieve handeling waarbij iedereen wordt binnen gelaten. Maar wie door God verzoend is, is door Hem veranderd van een vijand in een liefhebber.
Over ‘verzoening’ in het algemeen bestaat het misverstand dat God zich zou hebben verzoend met mensen. Maar zo staat het nergens in de Schrift. Niet God verzoent zich met ons, maar omgekeerd. Hij verzoent ons met Zich. De mens is vijandig, niet Hij."

Je noemt ‘alverzoening’ een onmiskenbaar Bijbels gegeven. Waar baseer je dat op?
"Het woord ‘alverzoening’ is direct ontleend aan Kolossenzen 1 vers 20 waar Paulus schrijft dat God door het bloed van het kruis het al tot zich verzoent (Gr. apo-katalaxai ta panta). Waarmee gezegd is dat alverzoening deel uitmaakt van de Bijbelse woordenschat. Dat is geen mening maar een vaststelling. Met ‘het al’ doelt Paulus blijkens het verband op “elk schepsel” (1:15). Iedere vijand, “hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is” wordt verzoend, met andere woorden gemaakt tot vriend.
Deze verwachting dat God elk schepsel tot zich verzoent, noemt Paulus een paar verzen later (Kol. 1:23) “de hoop van het Evangelie”. Hij bindt zijn lezers op het hart niet van die hoop af te wijken. Helaas is dat in de kerkgeschiedenis wel gebeurd. Sterker nog: men heeft ‘alverzoening’ tot een ketterij verklaard!"

Je schrijft over een horizontale en een verticale verzoening met God. Wat bedoel je daarmee?
"Paulus is de enige apostel die spreekt van ’verzoenen’ in de zin van vijanden veranderen in vrienden (Gr. katallasso). Zo schrijft hij in Romeinen 5:10 dat wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend werden. Dat is verticaal: God verzoent ons tot zich. In Kolossenzen 1:20,21 gebruikt Paulus een versterkte vorm van het werkwoord (> apo-katallasso) en dat duidt op een afdoende, totale verzoening. Waarbij niet alleen de verstoorde verhouding met God is omgezet in vrede, maar ook de onderlinge verhoudingen (horizontaal). In Efeze 2:16 zie je dat nog duidelijker, waar Paulus eveneens deze versterkte vorm van ‘verzoenen’ gebruikt. Het slechten van de barrière tussen Jood en ‘heiden’ hoort ook bij dit ‘afdoend verzoenen’ (> apo-katallasso)."

Bestaat er volgens jou een hel? Waarom wel/niet?
"De Schrift kent het woord ‘hel’ niet en de gedachte erachter evenmin. Achter het woord ‘hel’ zoals dat in de NBG51 vertaling twaalf keer voorkomt, gaat het Griekse woord ‘Gehenna’ schuil. Gehenna verwijst naar het dal van Hinnom bij Jeruzalem. Het is geen vaag onderaards oord maar een concrete locatie hier op aarde. In het toekomende koninkrijk van de Messias zullen daar bij Jeruzalem, onbegraven lijken van goddelozen liggen. Als een afschrikwekkend voorbeeld voor de voorbijtrekkende pelgrims, zoals we daarover lezen in de laatste verzen van het boek Jesaja. Daar is niets aantrekkelijks aan maar met een plaats van eindeloze pijniging heeft het helemaal niets van doen."